Londen: de East India Club
De Brit uit de upper class gaat op een avondje uit naar de gentleman’s clubs rond St. James Square. Een van de meest befaamde is de East India Club.
Wie in de club, opgericht halverwege de 19e eeuw door leden van de Britse Oostindische Compagnie (de tegenstrevers van onze eigen VOC), binnenkomt, voelt zich zo’n 150 jaar teruggezet in de tijd. „Goedenavond sir”, groet de portier beleefd. „Hoe kan ik u van dienst zijn?” Een stevige man met bolhoed op loopt langs.De muur hangt vol met rijen kleurige familieschilden. Ik ben in de club op uitnodiging van een vriend – die dankzij prestigieuze privéjongensschool waar hij op zat al een aantal jaar lid is van deze club. Samen begeven we ons naar de smoking room, de salon.
Die blijkt veel weg te hebben van een ontvangstruimte in een chique residentie van een ambassadeur. De muren hangen vol met grote portretten van voormalig legerleiders en politici. Sir Winston Churchill hangt er zelfs tweemaal (zijn vader, tevens oud-politicus, was een van de prominente leden van de club). Vroeger werd hier nog pijp gerookt. Met de invoering van het rookverbod mag dit echter niet meer.
De club heeft ook zijn eigen bibliotheek. Langs alle muren in de kleine, stoffige ruimte, staan boeken: vooral verslagen over koloniale oorlogen. Werken met een publicatiedatum van na 1970 kun je op de vingers van één hand tellen.
In het souterrain is een kleine pub, de Admiral’s bar. Een groep oude mannen discussieert ontspannen over politieke kwesties, onder het genot van een pint Britse ale.
De club is nog steeds alleen toegankelijk voor mannen. Toch mogen vrouwen wel binnenkomen voor sociale gelegenheden. De smoking room is echter ”men only”. En daar wordt vrij strikt op toegezien. „Laatst liep er een jonge vrouw naar binnen”, zegt mijn vriend. „Een van de aanwezige mannen drukte op een bel, en er kwam gehaast een personeelslid aanlopen om haar weg te sturen.”
Nieuwe contacten opdoen in de club blijkt moeilijk. De social clubs zijn er vooral op gericht om je sociale contacten te onderhouden. Ook de lidmaatschapsprocedure weerspiegelt dit. Je kunt slechts lid worden op aanbeveling van ten minste twee huidige leden. Deze dienen een uitgebreide referentie te schrijven, waarin onder andere wordt ingegaan op de maatschappelijke positie van de persoon in kwestie binnen de Britse samenleving.
Deze Hollander zal dus niet snel door de ballotage komen.