„Slechts een beperkt aantal der bijbelse verhalen is voor uw kleine geschikt,” zei W. G. van de Hulst al eens. Ook huidige uitgevers maken hierin kindvriendelijke keuzes. De vraag is of het daarmee niet allemaal wat té idyllisch wordt.”De Heer is mijn herder” vertelt Psalm 23 aan kinderen vanaf vier jaar. Het is een vredig en zonnig prentenboek, waarin een blozende David zingend over heuvels huppelt en zich vermaakt met zijn uiterst knuffelbare schapen. „Iedereen zal zien dat U een maaltijd voor mij klaarmaakt”, zingt hij, terwijl een schattig konijntje toekijkt.

Het gevoel dat er een belangrijke tegenstem –die van tegenpartijders en doodsschaduwen– ontbreekt, bekruipt je ook bij ”Kijk eens naar de vogels”. Jezus is een vriendelijke bebaarde man naar wie iedereen graag luistert. „Doe een ander geen kwaad als hij jou kwaad heeft gedaan.” Ruben kijkt eens naar een jongen die hij niet zo leuk vindt. „Ze kijken elkaar aan. Dan glijdt er langzaam een lach over hun gezicht.” De rede in dit prentenboek is niet bepaald hard.

De vraag hoeveel Bijbels evenwicht jonge kinderen aankunnen, is terecht. Maar in deze boeken wordt alles wat de idylle kan verstoren te snel weggemasseerd. En daarmee ook de tastbare ernst waarvoor –volgens Van de Hulst– de kinderziel ontvankelijker is dan die van menige volwassene.

De Heer is mijn herder, Jan Godfrey, Vrouwke Klapwijk (vert.) en Honor Ayres (ill.);
uitg. Callenbach, Kampen, 2010; ISBN 978 90 2661 832 1; 29 blz.; € 8,95;

Kijk eens naar de vogels, Jan Godfrey, Vrouwke Klapwijk (vert.) en Honor Ayres (ill.);
uitg. Callenbach, Kampen, 2010; ISBN 978 90 2661 657 0; 29 blz.; € 8,95.