Die hebben er de afgelopen dagen vooral met de Fransen een stevig robbertje over gevochten. Een hoofdrol voor het IMF, claimde bondskanselier Angela Merkel. Nee, een louter Europese oplossing, klonk het van de zijde van president Nicolas Sarkozy.Donderdag was een dag van intensieve onderhandelingen. Die vonden plaats in Brussel, waar de EU-regeringsleiders bijeenkwamen voor hun lentetop. Uiteindelijk sloten Merkel en Sarkozy ’s middags, kort voor het begin van dat beraad, een deal. Hun voorstel kreeg in de avonduren de instemming van de collega’s.

Athene dient eerst aan te kloppen bij het IMF, schrijft het akkoord voor. Pas daarna zijn de overige euronaties bereid met bilaterale leningen eveneens bij te springen. Een tegenvaller voor Sarkozy en ook voor president Trichet van de Europese Centrale Bank. Zij hadden het IMF, dat over veel ervaring beschikt op dit terrein, buiten de deur willen houden. Zij vrezen imagoschade als Europa er niet in slaagt zelf de crisis te bedwingen, zo benadrukten zij in de aanloop naar het cruciale overleg.

Nederland heeft zich in deze kwestie achter Merkel geschaard. Premier Balkenende noemde vannacht het resultaat „zeer verdedigbaar.” Gelet op de demissionaire status van zijn kabinet heeft hij echter een voorbehoud gemaakt. Hij moet eerst de Tweede Kamer overtuigen. Van die kant vielen vanmorgen positieve reacties te beluisteren.

Het noodpakket is bedoeld als vangnet in uiterste instantie, in de situatie dat de Grieken niet meer aan hun rente- en aflossingsverplichtingen kunnen voldoen. De regeling treedt dan niet automatisch in werking, maar na een unaniem besluit daartoe van de eurolanden. De Duitsers hebben daarmee de mogelijkheid van alsnog een veto bedongen.

De rentevergoeding op de leningen zal marktconform zijn. Het percentage mag niet op een dusdanig laag niveau liggen dat het een verkapte subsidie bevat. Ofwel: Griekenland wordt niet overeind gehouden op kosten van de belastingbetaler elders.

Bedragen voor de toe te kennen kredieten staan niet in de afspraken. Toch betekent het compromis een flinke stap voorwaarts na de verklaring van 11 februari. Toen volstonden de politieke leiders met de belofte actie te zullen ondernemen als de stabiliteit van de eurozone als geheel gevaar loopt. Elke nadere invulling ontbrak.

Zij geven nu opnieuw een signaal af in de richting van de internationale kapitaalmarkt. Zij hopen dat Griekenland dankzij het vooruitzicht van steun in het geval van een acute dreiging van een faillissement, voortaan weer gemakkelijker en tegen een lagere rente geld kan betrekken van grote beleggers. Dan zou een daadwerkelijke reddingsoperatie niet nodig zijn en is alleen de getoonde bereidheid daartoe voldoende geweest. Voorts proberen zij de rust rond de euro te herstellen.

In de aanvaarde tekst valt verder een pleidooi te lezen voor aanscherping van de regels voor handhaving van de begrotingsdiscipline. Die zijn verankerd in het Groei- en Stabiliteitspact.