De plannen hebben vooral betrekking op het rechtssysteem. Critici noemden ze „ongrondwettelijk” en een affront voor de onafhankelijkheid van de gerechtshoven.De regering wil het aantal rechters in het grondwettelijk hof uitbreiden tot zestien, van wie er drie door het parlement moeten worden aangewezen. Een andere maatregel beoogt eveneens de aanstelling van aanklagers en rechters door het parlement, in plaats van door een autonoom juridisch orgaan. Ook het ontbinden van een politieke partij moet bemoeilijkt worden, door, wederom, het parlement hierover een consensus te laten vinden.

De plannen moeten als amendementen van de huidige wetgeving verrijzen. Mocht de benodigde tweederdemeerderheid in het parlement niet worden gehaald, overweegt de regering de plannen in een referendum aan de bevolking voor te leggen.