De communistische machthebbers hebben nog niet zo lang geleden ingezien dat ze wel hulp van buitenaf kunnen gebruiken bij de aanpak van sommige maatschappelijke problemen, zoals aids. Maar ze zijn bang dat onafhankelijke activistische groepen zich met de politiek zullen bemoeien. Groepen moeten nu een overheidspartner zoeken om zich als organisatie zonder winstoogmerk te kunnen registreren. Sommige groepen hebben zich maar als belastingplichtig bedrijf georganiseerd om hun onafhankelijkheid te bewaren.„De nieuwe regels reguleren ons kapot”, zei Wan Yanhai, een aidsactivist in Peking.

In China gevestigde ngo’s moeten met ingang van deze maand aantonen dat buitenlandse donoren in de landen van herkomst officieel geregistreerd zijn. Zij moeten zich strikt aan gedetailleerde afspraken met hun geldschieters houden en mogen het geld niet op andere manieren gebruiken dan is vastgelegd. Groepen op religieuze grondslag moeten bovendien van het overheidsbureau voor religieuze zaken goedkeuring vragen voor donaties boven 1 miljoen yuan (107.000 euro).

China heeft moeite om de toename van het aantal ngo’s bij te houden. Volgens een recent rapport van de Chinese Academie van Sociale Wetenschappen zijn er in werkelijkheid misschien wel 3 miljoen.

Aan de andere kant maakt de Chinese regering dankbaar gebruik van ngo’s bij de oplossing van tal van maatschappelijke problemen op lokaal niveau, zoals milieuvervuiling.