Toch vreest Sarkozy’s centrumrechtse partijapparaat UMP (Union pour un Mouvement Populaire) een bittere nederlaag in de 26 regio’s wanneer zondag 14 en zondag 21 maart in Frankrijk de regionale raden worden gekozen. Sarkozy liet overigens vrijdag weten geen tijd te hebben voor die geruchten. Dat kan niet door de regionale verkiezingen komen, want de UMP heeft vooral de populaire premier Franc_ois Fillon op campagnepad gestuurd. Sarkozy zelf zou kiezers afschrikken. Sarkozy staat in populariteitspeilingen op een dieptepunt sinds hij in 2007 president werd.Het grootste probleem blijft de hoge werkloosheid. Die was voor de crisis al chronisch, maar het percentage werklozen is onlangs boven de 10 procent van de beroepsbevolking gekomen. Bijna drie miljoen Fransen hebben geen werk en dus ook geen boodschap aan de flair waarmee hun land de crisis doorstaan heeft. Onder jongeren tot 26 jaar is al een kwart werkloos. Velen wijten hun lot aan de regering van Sarkozy.

De energieke politicus werd ooit als ’Speedy Sarko’ moeiteloos een tweede ambtstermijn als president toegedicht. Maar nu ruiken zijn tegenstanders eindelijk weer kansen voor de presidentsverkiezingen van 2012. De socialistische leider Martine Aubry hoopt dat een overwinning in alle 26 regio’s de terugkeer op de voorgrond zal markeren van de Socialistische Partij (PS). De PS strompelde de laatste jaren pijnlijk ruziënd door de ’woestijn’ en zette recentelijk nog, wegens zijn boude uitspraken, de populaire PS–president van de zuidelijke regio Languedoc–Roussillon, Georges Frêche, uit de partij.

Maar de PS rekent op winst, terwijl ze al vrijwel alle regio’s domineert. De UMP vreest het ergste en hoopt het gezicht een beetje te kunnen redden met winst in overzeese gebiedsdelen. Momenteel beheerst Sarkozy’s partij alleen de regioraden van de Elzas en van Corsica.

In het defensief heeft Sarkozy vrijdag beklemtoond dat de regionale verkiezingen enkel over regionale zaken gaan. Zijn beleid zal er niet onder lijden, suggereerde de president. De regio’s hebben inderdaad relatief beperkte bevoegdheden en zijn niet te vergelijken met bijvoorbeeld deelstaten elders. De huidige departementen, die formeel onder de regio’s vallen, hebben meer taken en hun begroting is ongeveer drie keer zo groot als die van de regio’s. Veel Fransen hebben geen idee wie de president van hun regio is en wat de regionale raden doen. De opkomst wordt erg laag geschat.