Wouter Bos, vader van drie jonge kinderen, kiest voor zijn gezin. Waar zijn partij na jaren van tegenvallende peilingen en kritiek de weg terug omhoog denkt te hebben gevonden, gaat ze verder zonder zijn onomstreden leider. Bos wees meteen zijn opvolger aan: de Amsterdamse burgemeester Cohen.Bos wordt op 14 juli 1963 geboren in Vlaardingen. Hij gaat naar de lagere school in Odijk en doorloopt het gymnasium in Zeist. Na zijn eindexamen vertrekt de jonge Bos naar de Vrije Universiteit in Amsterdam. Daar studeert hij in 1988 cum laude af in zowel politicologie als economie. In datzelfde jaar begint Bos aan zijn internationale loopbaan bij olieconcern Shell.

In 1998 laat hij het bedrijfsleven achter zich en stapt als PvdA’er in de politiek. Vanuit de Kamer stapt hij in 2000 over naar het kabinet om staatssecretaris van Financiën te worden. De moord op LPF–leider Fortuyn zorgt voor een aardverschuiving in het politieke landschap en het vertrek van PvdA–leider Melkert. Bos steekt zijn ambities niet onder stoelen of banken en wint een interne verkiezing om het leiderschap.

Bos blijkt een stemmentrekker. Bij de verkiezingen begin 2003 zorgt hij er in een paar weken tijd voor dat zijn partij bijna de grootste wordt. Een kabinetsformatie met het CDA strandt echter en betekent het begin van een moeizame relatie met CDA–leider Balkenende.

Bos is ongeduldig in de oppositie. Het hervormingsbeleid van het kabinet doet daarentegen wel zijn populariteit stijgen naar ongekende hoogtes. In het voorjaar van 2006 heeft de PvdA virtueel meer dan zestig zetels. De ’wonderboy’ leert later dat jaar echter ook wat verliezen is. Na een keiharde verkiezingscampagne boekt hij een tegenvallend resultaat, na door het CDA steevast weggezet te zijn als een draaikont.

Desondanks zijn CDA en PvdA tot elkaar veroordeeld voor een nieuw kabinet. Balkenende vraagt Bos als vicepremier en minister van Financiën toe te treden tot het kabinet om zo te laten zien dat het hem menens is. Bos moet even slikken, want lang had het premierschap voor hem gelonkt. Als opwarmertje daarvoor was in 2005 zijn boek “Dit land kan zoveel beter” verschenen; een biografie en een presentatie van zijn ideeën voor Nederland.

De internationale kredietcrisis in 2008 verandert veel, voor het kabinet en voor Bos persoonlijk. Bos draait maandenlang overuren om de financiële sector te redden. Na tijden van kritiek, van binnen en buiten de partij, krijgt Bos eindelijk weer complimenten. Eind 2008 wordt hij uitgeroepen tot politicus van het jaar.

De rust keert nimmer terug voor Bos, ook niet na de geboorte van zijn derde kind. De verhoudingen in het kabinet komen vaker onder de druk te staan, onder meer door de Nederlandse rol in Afghanistan en de politieke steun aan de Irakoorlog. Bos stapt uiteindelijk met zijn PvdA–collega’s uit het kabinet, waarna nieuwe kansen op het premierschap opdoemen.

Maar, zoals Bos zelf al eerder zei, hij zit niet vastgebakken aan de politiek. Vrijdag maakt hij, geheel onverwacht, zijn vertrek bekend.