Dini van Os, oud-onderwijzeres uit Nederland, begon in de jaren zeventig van de vorige eeuw met een aantal vrijwilligers het kinderevangelisatiewerk in Antwerpen-Noord. Inmiddels zijn er ook jongerenactiviteiten en vieringen. Tien jaar geleden ging Dini met pensioen, maar ze bleef in Antwerpen wonen en de betrokkenheid bij het Bijbelhuis bleef.Het Bijbelhuis staat onder verantwoordelijkheid van de Verenigde Protestantse Kerk in België (VPKB) van Antwerpen-Oost, de Christusgemeente. Deze kleine gemeente van 180 leden onderhoudt nauwe banden met de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) die onder meer het werk van het Bijbelhuis financieel steunt. Ook de Synodale Raad van de VPKB draagt het Bijbelhuis een warm hart toe.

Anneke Plaisier, sinds 2004 jongerenwerker, zegt dat zonder de GZB en de vele vrijwilligers uit Nederland het werk van het Bijbelhuis onmogelijk doorgang kan vinden. „De kerken in België hebben zelf moeite om het hoofd boven water te houden.”

In België is volgens haar niet een directe achterban vanuit de kerken aanwezig zoals (nog wel) in de geseculariseerde Nederlandse steden, zo wijst Anneke op het verschil met Amsterdam en Rotterdam, waar christenen uit omliggende gemeenten steun verlenen. Via de GZB is er een concrete betrokkenheid van gemeenten (projectdeelgenoten) bij het Bijbelhuis. Vanuit onder meer Goes en Scherpenzeel. Inmiddels hebben zich opnieuw gemeenten aangemeld.

Het Bijbelhuis moet roeien met de riemen die het heeft. Om opnieuw een familiekamp te kunnen organiseren, zoals vorig jaar, moet er heel wat financieel geregeld worden om de begroting sluitend te krijgen. „Dit kamp is juist nodig om de onderlinge gemeenschap tussen de verschillende nationaliteiten te versterken,” benadrukt Anneke.

Verder begeleiden

Ernst en Thera van Velzen met hun vier kinderen zijn sinds 7 februari werkzaam als evangelistenechtpaar binnen de Bijbelhuisgemeenschap. De komende jaren hopen zij de ontwikkeling van het Bijbelhuis verder te begeleiden.

Na ruim dertig jaar groeit het verlangen om te komen tot een zelfstandige gemeenschap. Sinds anderhalf jaar is de weg daarnaartoe ingeslagen. Zo zijn er vieringen gekomen waar het Woord verkondigd wordt. In de samenkomst wordt zowel Arabisch, Turks, Assyrisch als Vlaams gesproken en gezongen. Voor de vieringen wordt iedereen uitgenodigd die doordeweeks deelneemt aan activiteiten, inclusief moslims. Ernst hoopt dat er binnen die gevarieerde groep personen zijn te vinden die hun geloof verder willen verdiepen en toegerust kunnen worden voor een taak in het Bijbelhuis. „Onderwijs en verkondiging vragen om een eigen invulling. De vieringen worden goed doordacht om voor moslims de toegankelijkheid te behouden. De jongerenactiviteiten kennen een heldere inhoud, die ook de ruimte biedt te reageren voor zowel christen als moslim.”

Thera richt zich in haar werk op de vrouwen. Het is bijzonder dat zowel christen- als moslimvrouwen elkaar ontmoeten op de vrouwenclub. Vriendschappen aangaan en vertrouwen opbouwen zijn daarbij belangrijke ingrediënten. Vandaar dat er veel bezoeken plaatsvinden. „De gastvrije ontvangst met heerlijke lekkernijen is steeds weer verrassend.”

Liefde

Dini en Anneke zien dat door de jaren heen veel kinderen later als ze ouder zijn weer als jongeren terugkomen en dat het gestrooide zaad leidt tot geloof bij jongeren én volwassenen. Dini verwerpt daarom de vaak gebezigde uitdrukking ”ploegen op de rotsen”. „Daarvoor zijn er te veel kinderen en gezinnen aangeraakt en zijn ook moslims volgeling van Jezus geworden.”

De oud-evangeliste toetst de roeping voor zending altijd aan de eigen omgang met mensen in de eigen omgeving. „Je krijgt er zo veel voor terug als je mensen liefde bewijst.”

Het team ziet de islam als een uitdaging om het Evangelie te brengen. Ernst: „In de vier weken dat we hier wonen en werken heb ik nog niet eerder zo veel moslims ontmoet. Als je hier vijf minuten met moslims spreekt over het geloof en over God, stuit je al snel op het ingrijpende verschil tussen beide godsdiensten. Een student vertelde dat hij voor elke letter Arabisch die hij leert punten ontvangt, maar dat hij niet weet of God dat in het eindgericht meerekent. De barmhartigheid van God, de Vader en Zijn genade in Jezus Christus geven dan een scherp contrast.”

Anneke: „De sleutel van ons werk is dat je vooral laat zien dat je van mensen houdt. Je merkt dat het Bijbelhuis vertrouwen heeft gewekt in de buurt.”