Baptisten willen blik meer naar buiten richten
De Unie van Baptisten Gemeenten in Nederland belegt deze weken in zes regio’s een themadag ”Gemeente van binnen naar buiten”, over „missionair gemeente-zijn.” „Kijk naar wat je hebt. Alles hoeft niet opeens anders.”
Vorige week werd het thema al in drie regio’s besproken; dezer dagen zijn de overige drie aan de beurt. Vrijdag kwamen voorgangers samen, zaterdag ontmoeten gemeenteleden en voorgangers elkaar.Aanleiding voor de regiodagen was het verlangen om meer naar gemeenten toe te gaan en gemeenten in regio’s met elkaar te verbinden, zegt Ingeborg Janssen, gemeenteopbouwwerker van de Unie. Het thema komt volgens haar voort uit een landelijk onderzoek van afgelopen jaar. „We hebben onderzocht in hoeverre onze gemeenten gezond waren. Het bleek dat de blik naar buiten bijna overal een zwak punt was. Met die waarneming wilden we iets doen.”
Het is niet de bedoeling het missionair zijn „van bovenaf” op te leggen, benadrukt Janssen. „Gemeenten hebben zelf aangegeven dat hier verbeterpunten liggen. Op de regiodagen zal benadrukt worden dat gemeenten meestal missionair zijn zonder een omlijnd programma. Wij willen gemeenten aansporen om te kijken naar wat ze al doen en hebben. Alles hoeft niet opeens anders. Het gaat niet om programma’s, maar om de houding. Maar we vragen ook of we met elkaar buiten de huidige kaders durven te denken: wat zijn nieuwe manieren van doen die passen in deze tijd?”
Op de dagen komen volgens haar niet alleen „succesverhalen” aan de orde, maar ook „verhalen van vallen en opstaan.” „We vinden het belangrijk om als gemeenten elkaar onze verhalen te vertellen. Dat is heel prikkelend. Een voorbeeld is een gemeente die haar kerkgebouw wilde uitbreiden. Ze organiseerden daarvoor een rommelmarkt en kwamen toen opeens in contact met allerlei mensen uit de buurt.”
Op de regiodagen wordt ook het voorlopige jaarthema van de Unie gepresenteerd. Dat is ”Laat de vlam weer branden”. Janssen: „Waar het hart vol van is, stroomt de mond van over. Geloof en leven zijn zo onlosmakelijk met elkaar verbonden.”*