„Landgenoten, de gebeurtenissen in Irak zijn nu in de laatste beslissende dagen gekomen.

Meer dan een decennium lang hebben de Verenigde Staten en andere naties geduldige en eerzame pogingen gedaan het Iraakse regime zonder oorlog te ontwapenen. Dat regime heeft had plechtig beloofd om opgave te doen van zijn massavernietigingswapens en ze te vernietigen, als voorwaarde om de Golfoorlog van 1991 te beëindigen.

Sinds die tijd heeft de wereld zich twaalf jaar lang met diplomatie beziggehouden. De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft meer dan twaalf resoluties aangenomen. We hebben honderden wapeninspecteurs gestuurd om toezicht te houden op de ontwapening van Irak.

Die goede wil is niet wederkerig geweest. Het Iraakse regime heeft diplomatie als list gebruikt om tijd en voordeel te winnen. De afgelopen jaren zijn de VN-wapeninspecteurs door Iraakse functionarissen bedreigd, afgeluisterd en systematisch bedrogen. Vreedzame pogingen om Irak te ontwapenen zijn steeds weer op niets uitgelopen omdat we hier niet met vredelievende mannen te maken hebben. De informatie die deze en andere regeringen hebben verzameld, laten er geen twijfel over bestaan dat het Iraakse regime nog steeds beschikt over sommige van de meest dodelijke wapens die ooit zijn gemaakt en die verbergt. Dit regime heeft al eerder massavernietigingswapens tegen Iraks buurlanden en tegen de Iraakse bevolking gebruikt. Het regime heeft een repuatie van roekeloze agressie in het Midden-Oosten opgebouwd. Het koestert een diepe haat tegen Amerika en tegen onze vrienden en het heeft terroristen gesteund, getraind en onderdak verleend, inclusief leden van al-Qaida.

Het gevaar is duidelijk: door het gebruik van chemische, biologische of -op zekere dag- nucleaire wapens, verkregen met hulp van Irak, kunnen terroristen hun ambities verwezenlijken en duizenden, of honderdduizenden onschuldige mensen doden, in ons land of welk land dan ook. De Verenigde Staten en andere naties hebben niets gedaan om deze dreiging te verdienen of uit te lokken, maar we zullen alles doen om die te overwinnen. In plaats van af te glijden naar een tragedie, zullen wij een route naar veiligheid uitstippelen. Voordat de dag van verschrikking kan komen, voordat het te laat is om te handelen, zal dit gevaar worden weggenomen.

De Verenigde Staten van Amerika hebben de soevereine autoriteit om geweld te gebruiken om hun nationale veiligheid veilig te stellen. Die plicht wordt mij opgelegd door de eed die ik als opperbevelhebber heb gezworen, door de eed die ik ook zal houden.

In het besef van de dreiging voor ons land heeft de Amerikaanse volksvertegenwoordiging vorig jaar met overweldigende meerderheid besloten het gebruik van geweld tegen Irak te steunen. Amerika heeft geprobeerd met de Verenigde Naties samen te werken om deze dreiging het hoofd te bieden omdat wij deze kwestie op vreedzame wijze wilden oplossen. Wij geloven in de missie van de Verenigde Naties. Een van de redenen dat de VN na de Tweede Wereldoorlog werden opgericht, was om agressieve dictators actief en vroegtijdig te confronteren, voor zij onschuldigen kunnen aanvallen en de vrede vernietigen.

In het geval van Irak heeft de Veiligheidsraad al begin jaren ’90 actie ondernomen. Op grond van resolutie 678 en 687, die beide nog steeds van kracht zijn, zijn de Verenigde Staten en onze bondgenoten gerechtigd geweld te gebruiken om Irak van zijn massavernietigingswapens te ontdoen. Dit is geen kwestie van macht, maar van wil. Afgelopen september ben ik naar de Algemene Vergadering van de VN gegaan en heb alle landen van de wereld aangespoord zich te verenigen en een einde aan deze dreiging te maken. Op 8 november heeft de Veiligheidsraad unaniem resolutie 1441 aangenomen, die stelt dat Irak niet aan zijn verplichtingen voldoet en ernstige gevolgen in het vooruitzicht stelt als Irak niet volledig en terstond ontwapent.

Vandaag kan geen enkel land stellen dat Irak heeft ontwapend. En het zal ook niet ontwapenen zolang Saddam Hussein aan de macht is. De afgelopen viereneenhalve maand hebben de Verenigde Staten en onze bondgenoten met de Veiligheidsraad samengewerkt om de eisen van die raad af te dwingen. Toch hebben enkele permanente leden van de Veiligheidsraad openlijk aangekondigd dat zij elke resolutie die Irak tot ontwapening verplicht met een veto zullen treffen. Deze regeringen delen onze inschatting van het gevaar, maar niet ons voornemen dat gevaar onder ogen te zien. Veel landen, echter, delen het voornemen en de moed om tegen deze bedreiging van de vrede in actie te komen en er heeft zich een brede coalitie gevormd om de rechtvaardige eisen van de wereld af te dwingen.

De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft haar verantwoordelijkheid niet genomen, dus zullen wij de onze nemen. De afgelopen dagen hebben sommige regeringen in het Midden-Oosten hun aandeel geleverd.

Zij hebben publieke en bedekte signalen uitgezonden om de dictator ertoe te bewegen Irak te verlaten zodat de ontwapening op vreedzame wijze kan doorgaan. Tot dusver heeft hij geweigerd.

Aan decennia van bedrog en wreedheid is nu een einde gekomen. Saddam Hussein en zijn zoons moeten Irak binnen 48 uur verlaten. Als zij dat weigeren, zal dat een militair conflict tot gevolg hebben, dat op een door ons gekozen moment zal beginnen. Voor hun eigen veiligheid moeten alle buitenlanders, inclusief journalisten en inspecteurs, Irak direct verlaten.

Veel Irakezen kunnen mij vanavond horen in een vertaalde radiouitzending en ik heb een boodschap voor hen: als wij een militaire campagne moeten beginnen, dan zal die gericht zijn tegen de wetteloze man die over jullie land heerst en niet tegen jullie. Als onze coalitie hun de macht ontneemt, zullen we jullie voorzien van het voedsel en de medicijnen die jullie nodig hebben. We zullen het terreurapparaat ontmantelen en we zullen jullie helpen een nieuw Irak op te bouwen dat welvarend en vrij is. In het vrije Irak zullen geen aanvalsoorlogen tegen jullie buren meer zijn, geen gifgasfabrieken, geen executies van dissidenten, geen martel- en verkrachtingskamers. De Irak zal spoedig verdwenen zijn. De dag van jullie bevrijding is nabij.

Het is te laat voor Saddam om nog aan de macht te blijven. Het is niet te laat voor het Iraakse leger om eervol te handelen en jullie land te beschermen door de vreedzame toegang van de coalitie toe te staan om massavernietingingswapens te vernietigen. Onze troepen zullen de Iraakse strijdkrachten duidelijke instructies gevens wat zij kunnen doen om te voorkomen dat zij worden aangevallen en vernietigd. Ik vraag elk lid van het Iraakse leger en van de veiligheidsdiensten: als de oorlog komt, vecht dan niet voor een stervend regime dat uw leven niet waard is. Al het Iraakse burger- en militaire personeel doet er goed aan aandachtig naar deze waarschuwing te luisteren: in welk conflict dan ook, zal jullie lot afhangen van je daden. Volg geen orders op om massavernietigingswapens tegen wie dan ook te gebruiken, inclusief tegen het Iraakse volk. Oorlogsmisdaden zullen worden vervolgd, oorlogsmisdadigers zullen worden gestraft en het zal niet helpen om te zeggen: Ik volgde alleen maar orders op.

Als Saddam Hussein voor de confrontatie kiest, moet het Amerikaanse volk weten dat alle maatregelen zijn genomen om oorlog te voorkomen, maar ook alle maatregelen om hem te winnen. Amerikanen begrijpen de prijs van oorlog, omdat we hem in het verleden hebben betaald. Oorlog kent geen zekerheden, behalve de zekerheid van offers. Toch is de enige manier om de schade en duur van de oorlog te beperken, de inzet van massale gevechtskracht van ons leger en we zijn bereid dat te doen.

Als Saddam Hussein probeert aan de macht te blijven, zal hij tot het einde toe een dodelijke vijand blijven. Uit wanhoop zouden hij en terroristische groeperingen terroristische operaties tegen het Amerikaanse volk en onze vrienden kunnen uitvoeren. Deze aanvallen zijn niet onvermijdelijk. Ze zijn echter wel mogelijk. Dit naakte feit onderstreept de reden dat wij niet met de dreiging van chantage kunnen leven. De terroristische dreiging voor Amerika en de wereld zal afnemen op het moment dat Saddam Hussein is ontwapend. Onze regering is alert op deze gevaren. Precies zoals we ons voorbereiden op een overwinning in Irak, nemen we extra maatregelen om ons vaderland te beschermen.

In de afgelopen dagen hebben de Amerikaanse autoriteiten enkele personen uitgezet die banden hadden met Iraakse inlichtingendiensten. Ik heb onder andere opdracht gegeven de veiligheidsmaatregelen op onze luchthavens te verscherpen en de patrouilles van de kustwacht in de buurt van onze belangrijkste havens op te voeren. Het ministerie van Binnenlandse Veiligheid werkt nauw samen met de bestuurders van dit land om gewapende bewaking van belangrijke faciliteiten in het hele land op te voeren.

Als de vijand ons land aanvalt, dan zullen ze proberen onze aandacht af te leiden door het zaaien van paniek en ons moreel te verzwakken door angst te zaaien. Daar zullen ze niet in slagen. Geen van hun daden kan onze koers veranderen of ons land van zijn voornemen afbrengen. We zijn een vredelievend volk, maar we zijn geen zwak volk. En we zullen ons niet door schurken en moordenaars laten intimideren.

Als onze vijanden ons durven aan te vallen, dan zullen zij en degenen die hen steunen ernstige gevolgen onder ogen moeten zien. We handelen nu omdat de risico’s van afwachten veel groter zijn. Over een, of vijf jaar zullen de mogelijkheden van Irak om schade aan alle vrije naties toe te brengen vele malen groter zijn. Met deze capaciteit kunnen Saddam en zijn terroristische bondgenoten het moment van een dodelijke confrontatie uitzoeken als zij op hun sterkst zijn. We kiezen ervoor nu die dreiging aan te pakken waar zij zich voordoet, voordat zij plotseling in ons luchtruim of in onze steden opdoemt.

De zaak van de vrede eist van alle vrije naties om nieuwe en onloochenbare situaties onder ogen te zien. In de twintigste eeuw hebben sommigen ervoor gekozen voor het sussen van moordzuchtige dictators wiens dreigingen uitgroeiden tot genocide en wereldwijde oorlogen. In deze eeuw, als boosaardige mannen chemische, biologische en nucleaire terreurdaden plannen, kan een beleid van sussen een mate vernietiging over ons brengen die op deze wereld nog nooit is voorgekomen. Reageren op dergelijke vijanden nadat zij als eerste hebben toegeslagen is geen zelfverdediging. Dat is zelfmoord. De internationale veiligheid eist dat Saddam Hussein nu ontwapent. Als wij de rechtvaardige eisen van de wereld afdwingen, zullen we ook recht doen aan de diepste drijfveren van ons land.

In tegenstelling tot Saddam Hussein geloven wij dat het Iraakse volk recht heeft op menselijke vrijheid. Als de dictator is verdwenen, kunnen zij een voorbeeld van een vitale, vredelievende en zelfregerende natie vormen voor het gehele Midden-Oosten. De Verenigde Staten zullen, samen met andere landen, eraan werken om vrijheid en vrede in die regio te verbreiden. Ons doel zal niet in één dag worden bereikt, maar het zal na verloop van tijd komen.

De kracht en roep van menselijke vrijheid wordt in elk leven en ieder land gevoeld. De grootste kracht van vrijheid is haat en geweld te verslaan en de gaven van mannen en vrouwen om te buigen naar het najagen van vrede. Dat is toekomst waarvoor wij kiezen.

De vrije wereld heeft de plicht om onze bevolkingen te beschermen door zich te verenigen tegen gewelddadige staten. En vanavond nemen Amerika en onze bondgenoten, zoals we dat eerder hebben gedaan, die verantwoordelijkheid op zich.

Goedenavond. Moge God voortgaan Amerika te zegenen.