Maandagmorgen kwamen zo’n vijftig mannen met spandoeken en pamfletten naar de Taman Galaxibuurt in Bekasi om de in aanbouw zijnde Galileakerk te „verzegelen.” De betogers zouden zestien moslimorganisaties vertegenwoordigen, waaronder het extremistische Islamitisch Verdedigingsfront FPI.Het invloedrijke Genootschap van Indonesische Kerken PGI heeft fel tegen de actie geprotesteerd. Het PGI onderstreept dat niemand het recht heeft om een gebedsplaats te verzegelen.

De protestantse kerk in Bekasi, een voorstad van Jakarta, is de derde christelijke gebedsplaats die onder druk van moslimorganisaties de deuren moet sluiten. De in aanbouw zijnde Galileakerk hoort bij de kerkgemeenschap van protestantse kerken in West-Indonesië (GPIB). Ds. Tetelepta van Galileakerk kijkt niet op van de sluiting. „Dit soort dingen gebeuren al zolang. Ik weet welke mannen moslimimam zijn, we hebben wel eens met hen gesproken. Toen vroegen ze ons moslim te worden.”

Moslimdemonstranten hebben gisteren de bouwplaats vol gehangen met meterslange spandoeken. „De kerk is volgens de moslimgemeenschap illegaal, zonder bouwvergunning”, staat er met rode grafittiletters op de omheining.

Buurtbewoners keken met ongeloof naar de spandoeken. In de etnisch gemengde wijk staan zeven grote kerken, waaronder een rooms-katholieke en een oecumenische. Een groot deel van de bewoners van Galaxibuurt is christen. „Ik dacht dat we in een democratie leefden. De GPIB heeft toch gewoon een bouwvergunning?” verzucht mevrouw Pasaribu, die al jaren in de buurt woont. Op het dashboard van haar auto staat een klein Jezuskruis. Haar man werkt als rechter in Indonesië.

Het beeld dat Indonesië een religieus tolerant land zou zijn, is onzin, zegt de methodistische predikant Ezra Simorangkir met luide stem. Zijn kerk grenst aan de Galileakerk, maar is gisteren met rust gelaten. Op een groot bord boven de ingang staat met koeienletters het serienummer van de IMB-bouwvergunning geschreven. Daaraan kunnen voorbijgangers zien dat de kerk sinds mei een officiële bouwvergunning heeft.

Ds. Simorangkir zegt niet goed te begrijpen waarom de Galileakerk plotseling in de problemen is gekomen. Naast ds. Simorangkir staat een grote Indonesiër, die zich voorstelt als „een militair van de lokale legerpost.” Hij houdt een oogje in het zeil, want politieagenten lijken in de omgeving van de kerk afwezig.

Moslimleider Slamet Effendy Yusuf van de gezaghebbende Raad van Moslimschriftgeleerden heeft de actie gisterochtend afgekeurd. „De verzegeling van de kerk door de moslimorganisaties was niet juist”, zei hij in een interview met de Engelstalige krant The Jakarta Globe. „We moeten nooit dit soort dingen tolereren om religieuze geschillen op te lossen.”

De zestien moslimorganisaties die bij de sluiting van de Galileakerk betrokken zijn, beweren dat de kerk islamitische bewoners tot christen probeert te bekeren. Bij een buurtmarktje voor een goed doel zouden kerkleden minderbedeelde Indonesiërs hebben wijsgemaakt dat ze uitsluitend in de Heere Jezus moeten geloven. In ruil daarvoor zouden ze levensmiddelen ontvangen.

Geruchten over deze zogeheten ”Kristenisasi” (de geheime kerstening van het land) boezemen veel moslims angst en achterdocht in over de kerken in hun omgeving.

Ds. Gomar Gultom van het Genootschap van Indonesische Kerken PGI neemt de aantijgingen over ”Kristenisasi” door de Galileakerk daarom serieus.

Wel roept hij op om de kwestie eerst gedegen uit te zoeken. „Moslims gebruiken het argument van ”Kristenisasi” algauw. Maar het moet eerst goed onderzocht worden. We hebben een sociale verantwoordelijkheid jegens de minderbedeelden. We gaan nooit akkoord met de exploitatie van armoede om mensen tot het christendom te bekeren. Anderzijds kunnen we mensen ook niet tegenhouden als zij christen willen worden.”

Veel Indonesische christenen in Bekasi vrezen dat de sluiting van kerken in hun stad onderdeel is van een nieuwe intimidatiecampagne van islamitische hardliners.

Ook in de twee andere grote voorsteden van Jakarta, Depok en Tangerang, stuiten steeds meer kerken op problemen. Tot op heden blijft het bij demonstraties en dreigementen.