Sinds 1986 kent ons land de vakantiespreiding. Daarbij wordt Nederland verdeeld in drie regio’s, zodat leerlingen van het basis- en voortgezet onderwijs niet allemaal tegelijk vakantie hebben. De zomervakantie staat voor de drie regio’s vast, voor de kleinere vakanties worden adviesdata gegeven.Het doel is de verkeersstromen in de vakantietijd beheersbaar te houden. Daarnaast wil de overheid met deze maatregel voorkomen dat recreatiecentra en vakantieparken gedurende een betrekkelijk korte periode overvol zitten.

Inmiddels is wel duidelijk dat dit systeem ook zijn nadelen heeft. Wanneer kinderen niet allemaal in dezelfde regio naar school gaan, kan het voorkomen dat er tijdens de zomervakantie een heel korte periode is waarin alle gezinsleden vrij zijn. Dat is dan tegelijk ook de periode waarin –ondanks de spreiding– bijna heel Nederland vakantie heeft; dus de duurste en de drukste. Het probleem doet zich nog sterker voor bij de kleinere vakanties. Daarvoor geeft de overheid alleen adviesdata. Scholen zijn vrij ervan af te wijken en doen dat regelmatig.

Met andere woorden: voor een aantal gezinnen heeft de spreiding geen nut. Integendeel, ze zorgt eerder voor narigheid omdat het ook nog maar eens de vraag is of de ouders van hun werk in die tijd vrij kunnen krijgen.

Dit probleem speelt zeker ook voor een aantal orthodox-christelijke scholen dat leerlingen uit een wijde omgeving heeft. Het voedingsgebeid bestrijkt soms meer dan een regio. Voor hen valt het ook niet mee om met de belangen van alle gezinnen rekening te houden.

Het CDA wil nu in ieder geval dat scholen zich houden aan de adviesdata. Maar daarmee zijn alle moeilijkheden niet opgelost. Zeker niet voor scholen die bij de grens van een regio staan. Vandaar dat de partij overweegt een voorstel in te dienen om een eind te maken aan de vakantiespreiding.

Inmiddels hebben brancheorganisaties van recreatiebedrijven bezwaar gemaakt. Zij vrezen overvolle parken en grote drukte bij toeristische attracties. Dat kan volgens hen leiden tot inkomstenderving omdat de drukte op zich al recreanten zou kunnen afschrikken. Bovendien zal naar verwachting de prijs van vakantieverblijven fors stijgen als iedereen tegelijk met vakantie wil. Dat is een reëel probleem, waar ook niet een-twee-drie een oplossing voor is.

Dat bezwaar neemt niet weg dat de gedachte achter het standpunt van het CDA sympathiek is en moet motiveren om eens kritisch naar het systeem te kijken. De christendemocraten vinden het van belang dat gezinsleden tegelijkertijd vrij zijn en met elkaar op vakantie kunnen. Vakanties zijn in deze jachtige tijd vaak een van de weinige momenten dat alle gezinsleden bij elkaar zijn en tijd voor elkaar hebben. Dat heeft zeker grote waarde.