Sam Yung kan het niet begrijpen. Nederlandse studenten bezetten collegezalen omdat hun beurs misschien wordt omgezet in een lening? Maar als je een beurs verdiend hebt kan die toch niet zomaar worden ingetrokken? Nee Sam, die beurs hoef je niet te verdienen. Iedereen die 18 jaar is, highschool heeft afgerond en zich inschrijft bij een universiteit krijgt geld op de rekening gestort. Wat?Yung studeert informatietechnologie aan de Johns Hopkins University in Baltimore. Om daar te komen heeft hij eerst een stevige selectieprocedure moeten doorlopen. Zijn ouders, afkomstig uit Zuid-Korea maar nu woonachtig in de VS, betalen een groot deel van de studie. Niet dat zij rijk zijn, ze teren nu flink in op de spaartegoeden. En Sam studeert, om te groeien, en om straks zijn ouders terug te kunnen betalen. Dat betekent een kleine kamer, zo veel mogelijk gebruikmaken van de faciliteiten van de universiteit en hard studeren. Want tijd is geld.

Alleen het collegegeld voor een jaar bachelor aan Hopkins bedraagt dit jaar al 39.150 dollar (28.500 euro). Dat wil niet zeggen dat iedere student dat ook zelf betaalt en dat studeren alleen mogelijk is voor de rijke elite. Groot verschil met Nederland is dat je er zelf wel wat voor moet doen. Van de studenten krijgt 45 procent een specifieke beurs van de universiteit, 35 procent maakt gebruik van gunstige leningen, 12 procent ontvangt federaal geld en 5 procent krijgt een bijdrage van de lokale staat. Een beurs ontvangen betekent dat je wat hebt waar te maken.

Van ’s morgens zeven uur in de shuttlebus tot zaterdagavond in de Starbucks van boekhandel Barnes & Noble tref ik ijverige studenten die met boeken en papers aan de slag zijn. Natuurlijk is er ook hier geklaag over hoge prijzen, saaie colleges of onduidelijke opdrachten. Maar de overtuiging overheerst dat het een voorrecht is te mogen studeren en dat een studie bovendien een goede investering is in jezelf. Als student heb je immers een grote kans op een goede baan en daarmee mogelijkheden eventuele schulden af te lossen.

Niet verwonderlijk dat de slagingspercentages flink wat hoger liggen dan in Nederland. Van de studenten die in de herfst van 2002 aan Hopkins begonnen aan de vierjarige bacheloropleiding, slaagde 83 procent binnen die vier jaar. Na vijf jaar was dat 90 procent en na zes jaar 91 procent. Volgens het CBS was het slagingspercentage voor de gemiddelde Nederlandse driejarige bachelor na drie jaar 22 procent. Na vier jaar liep het aantal universitaire diploma’s (ook de masters zijn hierin meegeteld) op tot 42 procent, na vijf jaar 59 procent. Tel uit je winst, studenten. Zeker meer dan 266 euro (de huidige basisbeurs voor uitwonende studenten) per maand.

Natuurlijk, Nederland is geen Amerika en wil dat op sommige terreinen ook niet zijn. Maar een collegezaal bezetten vanwege het misschien verliezen van een recht dat je nooit hebt verdiend? Sam kan er niet bij. En ik ook niet.

De auteur is docent aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en doet momenteel onderzoek bij de Johns Hopkins University School of Medicine in Baltimore (VS).