Bij de koffietafel is het vol en stil, opvallend stil. Mensen staan druk gebarend met elkaar te ‘praten’. Communiceren met een verslaggever is moeilijk. Het woord ”Reformatorisch Dagblad” op een stuk papier helpt. Een vrouw wijst naar twee mannen van de organisatie: René van de Kerkhof en Kasper de Jong. „Rustig praten en goed articuleren”, beduidt Van de Kerkhof. „Dan kan ik liplezen.”Van de Kerkhof is een van de organisatoren van de achtste Europese conferentie voor dove christelijke kerkleiders, die deze week plaatsvindt in vakantiecentrum De Betteld in Zelhem. De midweek voor doven wordt georganiseerd door de Nederlandse afdeling van Deaf Christian Fellowship (DCF). De conferentie trekt doven uit onder meer Nederland, Duitsland, Frankrijk en Engeland, maar ook uit Estland, Oekraïne en Rusland, in totaal ongeveer negentig.

Taalproblemen zijn er niet tijdens deze conferentie: iedereen kent gebarentaal, behalve de verslaggever, die tussen de twee organisatoren zit. Van de Kerkhof spreekt langzaam en duidelijk uit wat hij ziet. Als hij niet precies kan vertalen wat er gezegd wordt, gebaart hij even druk met De Jong. Zijn woorden klinken luid door de stille ruimte, maar niemand heeft er last van.

Eerst zijn er zang en gebed. Een vrouw ‘zingt’ een lied voor door middel van gebaren. „We moeten het nog leren. Het is nieuw voor ons”, zegt Van de Kerkhof. De aanwezigen zingen het daarna staande, met dezelfde gebaren en vol overgave.

Tijdens het gebed heeft alleen de dagvoorzitter, een Italiaan, de ogen dicht. De anderen lezen aan de gebaren af waarvoor gebeden wordt: een zegen over de toespraak.

Bob McFarland, een evangelist uit Engeland, spreekt ongeveer drie kwartier. Voordat hij begint wisselen mensen van plaats –de kleineren voorin en de groteren meer naar achteren– om de spreker goed te kunnen zien. Een scherm met telkens nieuwe beelden zorgt voor verduidelijking. Tijdens de toespraak communiceren mensen voortdurend met elkaar.

Eerst gaat het over Filippensen 4:19, geprojecteerd in het Engels, met daaronder een geldpot. „We moeten niet afhankelijk zijn van geld maar van de Heere. Zoals de ouders de kinderen in een gezin verzorgen, zo zorgt de Heere voor zijn kinderen.”

Vervolgens komt Mattheüs 6:33 en 34 aan bod, over het zoeken van het Koninkrijk van God. Daarna verschijnt het woord ”GO” (ga) in grote letters op het scherm, samen met een grote draaiende wereldbol en het zendingsbevel van Christus uit Mattheüs 28:19 en 20.

Johannes 10:3 en 4 handelt over het kennen van de stem van de Herder. „Er is geen verschil tussen hen die horen kunnen en hen die niet horen kunnen in het herkennen van die stem”, vertaalt Van de Kerkhof. „Je hoort de stem van de Heere in je hart. Dat geldt voor iedereen. Het gaat er niet om dat je de Bijbel in je hoofd hebt (Bijbel op het hoofd) maar in je hart (Bijbel tegen de borst).” Vervolgens komt zijn vrouw, van oorsprong een Duitse, op het podium.

„Wij zien uit naar zulke rechtstreekse kerkdiensten”, zegt Van de Kerkhof. „We zijn blij dat er diensten met een gebarentolk zijn, maar we verlangen ernaar om het Woord direct te horen. Op deze bijeenkomst kunnen we veel leren. Hier spreken we allemaal dezelfde taal en hebben we dezelfde cultuur.”

Om die reden is vorig jaar april in Zoetermeer dovenkerk Kadosh begonnen. Van de Kerkhof en De Jong zijn beiden aan deze evangelische gemeente verbonden. Gemiddeld bezoeken zo’n dertig dove kerkgangers uit een straal van tientallen kilometers om Zoetermeer de diensten.