De provincie Gelderland heeft een bijzonder proces opgestart: het ontwikkelen van een toekomstvisie over ontwikkelingen in de komende dertig jaar. Waar zouden we, bij leven en welzijn, in 2040 in Gelderland mee te maken kunnen hebben? Over deze fictieve toekomstbeelden van een van de regio’s, de Gelderse Vallei, is nogal beroering ontstaan. Mijns inziens niet terecht en door verkeerde emoties gevoed.De toekomstvisies zijn zorgvuldig voorbereid. Zo is gekeken naar maatschappelijke en technische ontwikkelingen en ontwikkelingen op het gebied van communicatie, er is gekeken naar de bevolkingsopbouw, de cultuurhistorie, de waarde van de regio ten opzichte van aanpalende regio’s en vooral naar de tijdgeest waarin we leven. Wat zien we in 2010 om ons heen gebeuren? En hoe verwachten we dat deze ontwikkelingen de Gelderse samenleving in de toekomst beïnvloeden? Dat levert een aantal beelden op over hoe een bepaalde regio er in de toekomst uit kan zien.

Er is hier een vergelijking te maken met de toekomstbeelden die de Club van Rome veertig jaar geleden schetste. Recent kunnen we denken aan beelden die Al Gore heeft geschetst over het klimaat. Allemaal menselijke gedachten, zonder er rekening mee te houden dat God, de Schepper en Onderhouder van de aarde, de geschiedenis schrijft en de toekomst bepaalt. En toch, de geschetste beelden zijn herkenbaar.

Ik was zelf betrokken bij de regioverkenning voor de Noord-Veluwe; andere verkenningen, zoals voor de Gelderse Vallei, heb ik in de marge meegemaakt. De beelden die ontstaan, zijn treffend, ongeacht of je het eens bent met de geschetste beelden. Het getuigt van moed om deze te beschrijven. Om die reden komen de verwijten aan het adres van de verantwoordelijke gedeputeerde, dr. J. Verdaas, op mij als overtrokken over.

De provincie Gelderland stelt bij de presentatie van de toekomstbeelden voor de regio’s de vraag „in hoeverre deze beelden reëel zijn” en „of men in de betreffende regio deze vraagstukken herkent.” Om de mogelijkheid te bieden deze vragen te beantwoorden, worden regiobijeenkomsten georganiseerd. Alle reden om deze bijeenkomsten te bezoeken, aanvullingen te geven en strategische opties aan te reiken.

Het is de taak van de overheid en de politiek om na te denken over de inrichting van de regio en de consequenties van beleidskeuzes. Laten we deze uitdaging tot een inhoudelijke bezinning over de toekomst van de regio aangaan. Dat er onderweg naar 2040 pijnlijke ontmoetingen optreden, zegt meer over degenen die onderweg zijn dan over hen die ons in alle integriteit het toekomstbeeld hebben geschetst.

De auteur is voorzitter van de provinciale adviescommissie Ruimte, Wonen & Milieu.