Journalisten weten als geen ander hoe je nieuws moet maken. Wanneer en hoe je iets moet droppen om maximaal effect te sorteren. Het weekblad HP/De Tijd koos daarom de laatste week van het kerstreces, een nieuwsluwe periode, uit om een artikel te publiceren over de interne gang van zaken bij de PVV-fractie. Pikante bijzonderheid: de journaliste in kwestie was, om haar verhaal te kunnen schrijven, under­cover gegaan.Deze zomer meldde Karen Geurtsen (25), studente Nederlands in Leiden met als afstudeerrichting journalistiek, zich als stagiaire aan bij de PVV, omdat zij zich „herkende in de door de PVV gevraagde ambitie en resultaatgerichtheid” en zij „de partij beter wilde leren kennen.” Dat zij op dat moment ook stage liep bij HP/De Tijd ‘vergat’ zij mee te delen.

Zij werd aangenomen en kreeg daardoor de kans van 1 september tot 18 december rond te neuzen in de keuken van de PVV, de sterkst groeiende, meest omstreden en meest gesloten partij van Nederland.

Natuurlijk baarde publicatie van de eerste aflevering van haar artikelenserie, vorige week, enig opzien. Undercover-journalistiek is nooit onomstreden.

De PVV reageerde verontwaardigd. Wilders noemde de methode van Geurtsen niet alleen „smerig”, maar vroeg ook een gesprek aan met de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding (NCTb) omdat hij zich „onveilig” voelde. Niet door Geurtsen als persoon, maar door het enkele feit dat zoiets heeft kunnen gebeuren.

Dat Wilders zich niet prettig voelt door het incident, is alleszins begrijpelijk. „Ik had hem kunnen doden. Ik had hem zelfs tientallen keren kunnen doden”, luidt niet voor niets de beginzin van het artikel in HP/De Tijd.

Undercover (II)

Eén ding kan echter duidelijk zijn: in deze kwestie is het toch vooral de PVV zelf die steken heeft laten vallen. Even googelen op de naam ”Karen Geurtsen” en de personeelschef van Wilders had geweten wie deze dame nu eigenlijk was. Doordat dit soort eenvoudig onderzoek is nagelaten, kon de journaliste van het weekblad relatief eenvoudig de PVV-fractie binnenwandelen.

De vraag die resteert, is wat deze actie HP/De Tijd en de Nederlandse burger heeft opgeleverd. Van de eerste aflevering van de artikelenserie wordt in elk geval niemand veel wijzer. Inleidende beschouwingen over undercoverjournalistiek, een verslag van een fractie-uitje naar Marken, wat gesprekjes met fractiemedewerkers over de vraag waarom zij zich tot de PVV voelen aangetrokken. Dat is het wel zo’n beetje. Met als komische noot een oudere boer op Marken die vrijmoedig op Wilders afstapt met de woorden: „Dag meneer Willekes. U doet goed werk. Ga zo door, zorg dat u in de Kamer komt!”

Neemt niet weg dat geïnteresseerden in de PVV verwachtingsvol de komende nummers van HP zullen openslaan. Wie weet volgen daarin wél boeiende onthullingen.

GroenLinksleider Halsema trok vorige week alvast haar eigen les uit de affaire. Haar tweet: „Alle stagiairs opnieuw gescreend: iedereen met een HP-abonnement gaat er uit (dat is logisch – aldus Cruijff).”

Aftrap

De ChristenUnie is er vroeg bij. Als eerste van de drie coalitiepartners startte de partij vandaag –in Friesland– haar campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart.

De ChristenUniejongeren waren er zelfs nog enkele dagen eerder bij. Al vorige week vrijdag trapten zij hun campagne letterlijk af met een bakfietstour door Utrecht. De bakfiets zal de komende maanden verschillende steden in het land aandoen.

De ChristenUniebewindslieden en -Kamerleden zwermen ook uit over het hele land. Vanzelfsprekend wordt het biblebeltgebied –het hartland van de ChristenUnie– goed bezocht. In de provincies Zuid-Holland en Gelderland zijn de meeste bezoeken gepland.

Opmerkelijk genoeg komen de meer rooms-katholieke provincies Noord-Brabant en Limburg er in het schema voor de verkiezingscampagne vooralsnog bekaaid van af. Slechts één keer bezoekt partijleider Rouvoet de Limburgse hoofdstad Maastricht. En dat terwijl de CU sinds enige tijd structureel probeert de (orthodoxe) rooms-katholieken bij de partij te betrekken.

Behalve voor ongeveer twintig werkbezoeken in het land zullen de CU-bewindslieden en -parlementariërs ook nog tijdens tientallen losse campagneavonden het land in gaan om de lokale campagnes te ondersteunen.

Rouvoet heeft zijn lokale partijgenoten vandaag per e-mail ertoe opgeroepen de successen die zijn partij in het kabinet boekt, de komende weken in hun plaatselijke campagnes uit te venten.

Om hen extra moed in te spreken, wijst hij er op dat de ChristenUnie al vier verkiezingen op rij winst heeft geboekt. Dat zoiets geen garantie biedt voor de toekomst, weet Rouvoet heel goed. Daarom sluit hij zijn mail af met de oproep: „Laten we samen werken en bidden voor een mooi resultaat!”

Agenda

Op de agenda van de Tweede Kamer staan, in de eerste week na het kerstreces, slechts enkele kleinere onderwerpen. Spannendste thema in de landelijke politiek is de presentatie, morgenochtend, van het rapport van de commissie-Davids. Die onderzocht de manier waarop, begin 2003, de Nederlandse politieke steun aan de inval in Irak tot stand kwam. Over dit rapport zal de Tweede Kamer deze week echter nog niet inhoudelijk debatteren. Daarvoor is eerst een officiële kabinetsreactie nodig.

Uitspraak van de week

„De kerken gaan ten onder aan een gebrek aan kennis. Ik kom onder onze jongeren opvattingen tegen waarvoor Arminius zich nog geschaamd zou hebben.”