Een jonge christin, gediplomeerd als verloskundige en verpleegkundige, solliciteert bij –nota bene– een Diaconessenhuis in het midden des lands. Zij wordt afgewezen, omdat zij niet bereid is mee te werken aan een abortus provocatus. Dit ondanks het feit dat artikel 20 van de Wet afbreking zwangerschap bepaalt dat niemand, dus ook niet een verpleegkundige, gedwongen kan worden mee te werken aan abortus.Zomaar een voorbeeld uit mijn omgeving van het sluipende proces van maatschappelijke uitsluiting van Bijbelgetrouwe christenen in Nederland. Mijn bureau ligt bezaaid met andere voorbeelden.

Neem nu het bericht over christenwetenschappers die worden tegengewerkt als zij vasthouden aan wat de Bijbel zegt over de schepping van de wereld en niet meegaan in de dominante evolutionistische ideologie. Dat kan een reden zijn om een promotie te blokkeren. Dit terwijl in dit land ook voor wetenschappers vrijheid van godsdienst en levensovertuiging bestaat.

Het derde voorbeeld: de gemeenteraad van Elburg wil geen subsidie geven aan een hospice, omdat die een christelijk karakter heeft! Alleen de SGP en de ChristenUnie stemden voor de subsidie. Het CDA was tegen. Nee, niet vanwege het christelijke karakter, maar omdat er in de hospice geen euthanasie wordt toegepast.

Blijkens het krantenbericht meende het Christen Democratisch Appel dat, nu euthanasie wettelijk mogelijk is, een hospice die daarin niet voorziet geen subsidie kan krijgen. Gaat het CDA in Elburg nu ook pleiten voor het afschaffen van het christelijk onderwijs omdat atheïsme niet strafbaar is? Realiseert het CDA te Elburg zich ook dat de VBOK zelfs onder de paarse kabinetten subsidie van de overheid kreeg, terwijl abortus legaal is in Nederland?

En wat vervolgens te denken van de weigering van de gemeente Rhenen om geen subsidie te verstrekken aan de Nederlandse Patiënten Vereniging, omdat deze een christelijke grondslag heeft? Heel goed dat de NPV overweegt naar de rechter te stappen.

Natuurlijk moeten we ook wijzen op de inmiddels veelbesproken motie van de Amsterdamse gemeenteraad om geen levensbeschouwelijke organisaties in te schakelen als deze bij het werven van personeel onderscheid maken op grond van godsdienst. Deze motie is ingediend door de VVD in de Amsterdamse gemeenteraad. Dit is exemplarisch voor de steeds meer antichristelijke houding van deze partij, die zich in een ver verleden nog wel eens respectvol kon uitlaten over de christelijke wortels van onze natie. Gelukkig heeft de motie geleid tot nogal wat commotie en afkeurende reacties uit politiek en breed kerkelijk Nederland en heeft het college van B en W besloten de motie niet uit te voeren.

Artikel 1

Al deze voorbeelden laten zien dat er in ons land, dat prat gaat op zijn gelijkebehandelingsrecht, heel wat loos is waar het gaat om de participatie van orthodoxe christenen in de samenleving. Er is regelrecht sprake van onderscheid door de overheid op grond van godsdienst, iets wat door verdragen en artikel 1 van de Grondwet en door de Algemene wet gelijke behandeling wordt uitgesloten.

Het wordt tijd voor de oprichting in christelijke kring van een actieve Commissie Toetsing Maatschappelijke Uitsluiting (TMU), die een en ander aan de kaak gaat stellen. Het geldende recht biedt voldoende aanknopingspunten. Zolang het dag is, mogen we ons daarop beroepen.

De auteur is universitair hoofddocent bij de afdeling rechts­theorie aan de Universiteit Utrecht. Dit artikel staat in het vrijdag verschenen januarinummer van De Oogst, tijdschrift van stichting Tot Heil des Volks.