De Raad van State deed uitspraak in het beroep van Kazancioglu, die al geruime tijd probeert het bestuur van de vissersplaats te dwingen hem een vergunning voor een bordeel te verlenen. Hij geeft daarbij niet aan waar het bordeel gevestigd zal worden, maar vindt het -met een beroep op de Nederlandse wet- principieel onjuist dat hij geen toestemming krijgt.

Omdat Kazancioglu bij zijn aanvraag om een vergunning de procedureregels niet in acht heeft genomen, heeft de Raad van State de man met lege handen naar huis gestuurd. Daarbij is de hoogste bestuursrechtbank niet toegekomen aan de belangrijke inhoudelijke vraag, namelijk of de gemeente Bunschoten de vergunningsaanvraag van de Amersfoortse bordeelhouder in spe terecht heeft afgewezen.

Kazancioglu wil dolgraag in Bunschoten een seksclub en een escortbedrijfje openen, maar hij gaf in zijn aanvraag, en zelfs tijdens de rechtszitting in november vorig jaar, niet aan waar hij in Bunschoten wil gaan zitten. Daar komt bij dat hij ook de termijn heeft overschreden waarbinnen hij tegen de gemeente in beroep had moeten gaan. De Amersfoorter gaf Bunschoten op die manier alle ruimte om de aanvraag af te wijzen.

Bunschoten kent niet, zoals Elburg en Barneveld, de omstreden nuloptie. Onder stringente voorwaarden is de christelijke gemeente bereid een seksclub toe te staan. Kazancioglu wilde met zijn rechtszaak bij de Raad van State aan het licht brengen dat de gemeente in theorie wel wil mee werken maar dat er in de praktijk niets van komt omdat „een bordeel 500 meter van elke school en kerk vandaan moet blijven.”