De Britse en Wageningse onderzoekers hebben DNA van bodemmonsters uit de periode 1940 – 2008 onderzocht op resistentie. Sinds 1940 heeft het voorschrijven van antibiotica in de medische wereld een hoge vlucht genomen, nadat de eerste penicilline in 1928 bij toeval was ontdekt. Antibiotica zijn ook veelgebruikt als groeistimulator voor vee. De bodemmonsters voor het onderzoek kwamen uit het Grondmonster Archief in Wageningen.Uit de onderzoeken bleek dat er steeds meer resistente genen in bodemorganismen zitten. De onderzoekers denken dat dit vooral is veroorzaakt door irrigatie en beregening van akkers met rioolwater. In de menselijke uitscheiding blijven namelijk resten van antibiotica achter, die in het water blijven zitten.

Het Brits–Nederlandse onderzoeksteam pleit voor terughoudender gebruik van antibiotica voor niet–medische doeleinden, omdat duidelijk is dat de resistentie van bacteriën ’onrustbarend’ toeneemt. Er is nader onderzoek nodig naar de factoren die veroorzaken dat steeds meer organismen in de bodem antibiotica kunnen verslaan. Mogelijk zijn ook zware metalen of stalmest daar een oorzaak voor. „Dit vraagt onze aandacht. De consequenties voor de volksgezondheid zijn nog niet te overzien", aldus de Nederlandse onderzoeksleider.