”Ik laat u niet los”
Auteur: L. Buth- Villerius
Uitgeverij: Den Hertog, Houten, 2002
ISBN 90 331 1657 x
Pagina’s: 246
Prijs: €(12,50. Wat een overgang is dat, van het werk op het zendingsveld in Afrika naar het ’gewone’ leven in Nederland. Suzan Houtman heeft dan ook grote moeite om haar draai weer te vinden. In de roman ”Ik laat u niet los” laat de schrijfster, L. Buth-Villerius, de worstelingen van Suzan zien.

Suzan Houtman is een jonge, gelovige vrouw. Ze brengt een paar jaar op het zendingsveld door, maar moet daar overhaast vertrekken in verband met naderend geweld. Terug in Nederland gaat ze weer bij haar ouders wonen. Hoewel ze niet veel zin heeft om aan het werk te gaan, wordt ze in een ziekenhuis aangenomen als teamleidster op de kraamafdeling. Het werk en de afleiding doen haar goed.

Thuis loopt het echter niet zo lekker. Haar moeder snapt niets van Suzan. Het plan om zelfstandig te gaan wonen, rijpt langzaam.

Uiteindelijk belandt ze in een klein huis achter een kalvermesterij, die wordt gerund door vader en zoon Rob Meiboom. Tegen het advies van vader in, zoekt ze contact met de zoon, een buitenbeentje. Stukje bij beetje krijgt ze informatie over zijn ’vorige’ leven. Ze hoort dat hij zelfs al vader is.

Een schokkende gebeurtenis is het bedrijfsongeluk dat Rob krijgt. Suzan is er direct bij en redt zijn leven. Ze komen elkaar steeds nader. Rob wil zekerheid, maar Suzan kan die niet geven. Als hij dan ook voorstelt om samen in Afrika te gaan werken, weet ze niet wat ze moet antwoorden. Rob wacht het niet langer af. In een brief meldt hij zijn vertrek naar Afrika.

Door het boek heen speelt de geloofsstrijd van Suzan. Ben ik wel ooit geroepen tot de zending of ben ik mijn eigen weg gegaan? Wat wil God? Voor haar gevoel was God in Afrika veel dichterbij dan in Nederland. Toch krijgt ze kracht uit de woorden: „Ik laat u niet los.”

De hoofdpersoon uit dit boek komt goed tot haar recht. Suzan is een vrouw met pit, die vragen voor zichzelf niet uit de weg gaat. Met elk van de vriendinnen heeft ze een andere relatie.

Het boek was pakkender geweest als de schrijfster had gekozen voor de tegenwoordige tijd in plaats van de verleden tijd.