In de tot eetzaal omgebouwde gymzaal van conferentiecentrum Pagedal in Stadskanaal ruikt het nog naar stamppot en rookworst. Jongeren zijn uitgewaaierd over het uitgestrekte oord om zich in hun huisje terug te trekken, deel te nemen aan een gebedskring of een gespreksgroep naar aanleiding van de Bijbelstudie van ’s ochtends. Een aantal jongeren lepelt nog het toetje naar binnen of slentert langs de stands van Stichting Gave, Woord & Daad, Dabar, GZB of een studentenvereniging.Ruim 900 jongeren bij elkaar in het hoge noorden, daar kijkt ds. H. J. van Wijnen, predikant-directeur van de HGJB, niet vreemd van op. „De kerstconferentie duurt vier dagen, dan maakt een lange reis niet veel uit. Jongeren stappen in de auto en dan begint het voor hen al.”

De conferentie draait op ruim zeventig vrijwilligers. Sinds januari zijn die samen met een team van de HGJB bezig met het organiseren van de kerstconferentie. De zaal achter de balie is de spil van de organisatie. Vrijwilligers, te herkennen aan hun badge, lopen in en uit, trekken de koelkast open voor cola of een blikje Red Bull of zakken even op de bank neer. Portofoons hangen aan hun broek, het oordopje zit in hun oor.

Vrijwilliger Bas: „Het is erg mooi werk, maar ook slopend. Sommigen zijn al sinds vannacht bezig en hebben maar af en toe wat rust.”

De meesten zijn al zaterdag, tweede kerstdag, naar Stadskanaal gereisd om de zalen op te tuigen. Zo zijn op de vloer van de gymzaal tapijttegels gelegd, zijn stoelen en tafels in het gelid gezet en is de gymzaal gescheiden in aparte zalen door met plastic afgedekte bouwhekken.

Geen heilige

Vier dagen denken de jongeren na over ”Expeditie Ninevé”. Organisator Jurrien ten Brinke: „De profeet Jona was geen heilige maar een mens. Dat spreekt aan. Tegelijk gaat het ook om zijn opdracht: Ninevé het Evangelie brengen.”

Medeorganisator Anne-Marie van Briemen ziet dat de conferentie jongeren raakt. „We proberen door de Bijbel jongeren klem te zetten: wie ben je en wat wil je met je leven? Al is het alleen maar dat dat besef wakker wordt. Het klinkt als een cliché: al zou het maar die ene zijn die in beweging wordt gezet, dan is het voor mij goed.”

Jongeren worden door de conferentie uit hun leven gehaald en vier dagen intensief begeleid, zegt Van Briemen. „Sommige jongeren zien ertegenop hier vandaan te gaan. We proberen die gedachte om te draaien: Kijk naar wat je ontvangen hebt, en hoe je tot zegen kunt zijn voor anderen.”

Cultuur

Ds. Van Wijnen hield gisteren een workshop over christen-zijn in de cultuur. „Twee misverstanden wil ik uit de weg ruimen. Namelijk dat cultuur buiten de kerk staat, zodat je je ervoor kan afsluiten. En dat de kerk een eigen cultuur zou moeten hebben en dat christenen hun leven daarnaar moeten inrichten.”

De predikant-directeur vindt cultuur niet per se fout of ”werelds”. Ook het woord cultuur behoeft nuancering, stelt hij. „Er zijn verschillende culturen in Nederland. In de laatste jaren zijn de grenzen daartussen vervaagd en ontstaat steeds meer overlapping.”

Een cultuur waarin het Evangelie leidraad is, hoeft haar boodschap niet te vervlakken. De overlapping biedt jongeren, die in verschillende culturen zoals vriendengroepen, werk en kerk leven, kansen om zoutend zout te zijn, aldus ds. Van Wijnen.

Hij legt uit dat begrippen zoals verdorvenheid en verlossing in de Bijbel worden verrijkt met de begrippen schepping en herschepping. „De Bijbel spreekt niet alleen over het individu. De Bijbel begint niet met Genesis 3, maar met de schepping van Genesis 1. God schiep de mens in gemeenschap met anderen en als kroon van de schepping.”

De verbrede uitleg van verdorvenheid en verlossing doet sporen van Gods handelen oplichten. „Niet alleen in het individu, maar ook in gemeenschap en wereld. Denken dat alles buiten de kerkmuren fout is, is een verarming van een Bijbels grondmotief.”

Ds. Van Wijnen roept jongeren ertoe op om met Christus in de cultuur te staan door soms tegen de cultuur in te gaan, soms er onderdeel van te zijn en soms erboven te staan.