Economie

„Crisis drukt ons met de neus op de feiten”

Rustig afbouwen tot zijn pensioen zat er niet in. De kredietcrisis vergde een eindsprint van bankier L. A. Wijnmaalen. Hij leerde ervan. „We moeten onze grenzen kennen. Tegelijkertijd willen we een graantje van de welvaart meepikken. Dat is een voortdurend spanningsveld.”

Redactie economie
16 December 2009 10:25Gewijzigd op 14 November 2020 09:23
WIJNMAALEN ...bankman, geen evangelist... Foto RD, Anton Dommerholt
WIJNMAALEN ...bankman, geen evangelist... Foto RD, Anton Dommerholt

Over zijn afscheidsspeech heeft Wijnmaalen (63) amper nagedacht. Niet dat er veel op papier zal komen. „Tijdens de jaarlijkse ledenvergadering moest ik altijd een toelichting geven op de cijfers. ’s Middags pakte ik dan de sheets en ging vervolgens een tijd over de dijk rijden. Zo bereidde ik mij voor.”De presentatie van het jaarverslag over 2009 mag hij aan zijn opvolger overlaten. Vandaag geeft Wijnmaalen tijdens een receptie het stokje over aan Koos Timmer, morgen neemt hij afscheid van het personeel. Dan staan er ruim 43 Rabojaren op de levensteller.

Op 1 juli 1966 treedt Wijnmaalen in dienst bij Rabobank De Bilt, als baliemedewerker. In de jaren die volgen bekleedt hij diverse functies bij verschillende lokale banken. Op 29-jarige leeftijd wordt hij benoemd als directeur van de toenmalige Rabobank Lexmond-Vianen. In deze regio én functie blijft hij hangen. Inmiddels is het werkgebied fors groter en tooit de bank zich met de naam Vijfheerenlanden.

Bankiers waren vroeger mannen van statuur. Door de kredietcrisis is spot en hoon hun deel. Was u niet liever eerder met pensioen gegaan?

„Nee, ik ben blij dat ik de afgelopen periode heb meegemaakt. Door de ervaring van eerdere, weliswaar andere, crises kon ik jongere collega’s tot steun zijn en voorkomen dat emoties ons de baas zouden worden. De crisis drukt ons met de neus op de feiten. We zijn slechts kleine mensen die afhankelijk zijn van God. Er is geen enkele reden om met de neus in de wind te gaan lopen.”

Wat merkt een directeur van een plaatselijke bank van de crisis?

„Het imago van de bank heeft een stevige deuk opgelopen. Het is goed om je als bank daar ook naar te gedragen. Een bank ligt onder het vergrootglas. Dat is positief, maar slaat soms ook te ver door. Je moet in het oog houden dat vooral de investments banks (die veel handelen in complexe financiële producten, red.) de bron zijn van veel problemen. De lokale structuur van de Rabobank behoedt ons voor uitspattingen.”

Maar de Ombudsman tikt ook uw bank op de vingers om de Opmaathypotheek. Waarom hebben jullie klanten niet eerder gecompenseerd?

„Het is altijd verstandig om een onafhankelijke derde naar de problematiek te laten kijken. De Rabobank volgt nu zijn advies direct op. Wij proberen transparant te zijn.”

Was er binnen de organisatie ruimte voor uw christelijke levensovertuiging?

„Vooropgesteld: ik ben geen evangelist, ik ben bankman. Tegelijkertijd heb ik ervaren dat mensen rekening houden met mijn overtuiging. De Rabo biedt ruimte voor andere meningen, ook voor die van ouderwetse mensen. Daarom ben ik van de Rabobank gaan houden.”

Uw werkweken van 70 uur trokken een wissel op uw gezin. Zou u achteraf liever andere keuzes hebben gemaakt?

„Als ik nu kijk naar mijn vrouw en vier zonen, dan heb ik geen spijt. Het is allemaal goed gekomen, gelukkig.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer