Onverantwoord en slecht voor het economisch herstel en de werkgelegenheid, vinden de werkgevers. Zij willen, net als minister Donner van Sociale Zaken, dat de loonstijging „richting nul" gaat. Volgens hen is dat in maart ook afgesproken in het sociaal akkoord tussen werkgevers, vakbeweging en kabinet. Volgens de vakbonden klopt dat niet en wordt daarin gesproken van koopkrachtbehoud en dus een loonstijging op inflatieniveau.Met de looneis zet het CNV in op werkgelegenheid, koopkrachtbehoud en investeren in de toekomst, zei waarnemend CNV–voorzitter Bert van Boggelen dinsdag. Het CNV zal aan de cao–tafel ook nadrukkelijk het gesprek aangaan over de beloning van de top. Ook werknemers aan de top die niet onder de cao vallen, moeten zich matigen, vindt hij. Als hun lonen harder stijgen dan die van de overige werknemers binnen het bedrijf, eist het CNV extra geld voor werkgelegenheidsprojecten.

Loonmatiging aan de top moet, vindt Van Boggelen. „De discussie over de topinkomens loopt al eindeloos lang. Bij onze achterban nemen de woede en frustratie toe dat niemand er enige grip op heeft", zei Van Boggelen. „Het draagvlak onder allerlei maatregelen als loonmatiging om de economie toekomstbestendig te maken, spoelt weg, als een groep zich aan die matiging onttrekt".

In deze economisch zware tijden is meer dan ooit maatwerk nodig. Van Boggelen spreekt dan ook liever van een „loonindicatie" dan van een looneis. Er moet ook worden gekeken naar de situatie van bedrijf of bedrijfstak. Gaat het slecht, dan gaat werkgelegenheid wat het CNV betreft boven behoud van koopkracht.

De vakcentrale wil in cao’s afspraken maken over investeringen ter grootte van 1 procent van de loonsom in zaken als scholing, stageplaatsen en werkgelegenheidsprojecten. Lukt dat niet dan wil het CNV de loonvraag opschroeven en het extra geld steken in fondsen waaruit dit soort zaken kan worden betaald.

De FNV maakte vorige maand bekend dat zij volgend jaar met een looneis komt tussen 1,25 en 2 procent. Het percentage is afhankelijk van de bereidheid van werkgevers om afspraken te maken over scholing en werkgelegenheid.