Vrijdag werd in Utrecht een eerste exemplaar aangeboden aan de voorzitter van de artsenorganisatie KNMG, prof. dr. A. Nieuwenhuijzen Kruseman. Kennis van de geschiedenis van de geneeskunde en gezondheidszorg is volgens hem „nuttig en nodig.”Auteurs van de canon zijn prof. dr. F. Huisman (UMC Utrecht en Universiteit Maastricht) en prof. dr. M. van Lieburg (Erasmus MC en UMCG). „We hebben er met veel plezier aan gewerkt. Het samenstellen van een canon dwingt je om in kort bestek recht te doen aan de geschiedenis, en dan zo dat het ook nog iets te zeggen heeft voor de moderne arts”, aldus Van Lieburg in het vrijdag verschenen nummer van het artsenblad Medisch Contact.

Achtereenvolgens passeren onder meer de revue: het meisje van Yde (leven en ziekte in de prehistorie); de ”Zwarte Dood” (pandemieën op het breukvlak van de tijd); Rembrandts anatomische les (religieuze dimensie van wetenschap); over de werking van het hart (de Nederlandse pijlers van Harveys circulatietheorie); de medicijnkist van de VOC (reizende kennis over de wereldzeeën); het beroepsjournaal van vrouw Schrader (de vroedvrouw in de gezondheidszorg); Swammerdam en de ”Bijbel der Natuure” (Godsbeleving en natuuronderzoek); de koepokmedaille (vaccinatie: preventie door overreding of dwang?) tot uiteindelijk het fusiegen (aan de frontlijn van de biomedische wetenschappen).

Uit de canon blijkt dat vertechnisering een belangrijk kenmerk is van de naoorlogse geneeskunde. Kunstnier en hartlongmachine bleken in staat vitale lichaamsfuncties te kunnen overnemen. Huisman: „We worden nu twee keer zo oud als in de middeleeuwen, dus de geneeskunde heeft heel wat bereikt. Tegelijkertijd is er de continuïteit: pijn, lijden, ziekte en dood zijn er nog steeds.”

Tegelijkertijd met het verschijnen van de canon is vandaag ook de website canongeneeskunde.nl geopend. Bij elk venster kunnen lezers hun reactie plaatsen.

canongeneeskunde.nl.