Milieuverenigingen klagen dat grote bedrijven natuurlijke bossen en graslanden in Zuid-Amerika omvormen om er grootschalige monoculturen aan te planten van uitheemse boomsoorten, zoals de eucalyptus. De plantages verbruiken grote hoeveelheden water en putten de grond uit. Het oogst is bestemd voor de houtsector en de papierproductie.De houtbedrijven zelf benadrukken in de aanloop naar de klimaatconferentie in Kopenhagen dat hun activiteiten een rol kunnen spelen in de strijd tegen de klimaatverandering. Ze willen dat hun plantages in Kopenhagen behandeld worden als ”carbon sinks” – plaatsen waar meer CO2 wordt opgeslagen dan er in de atmosfeer terechtkomt.

Claudia Peirano van de Argentijnse Bosbouworganisatie (AFAO) vindt dat er meer plantages moeten komen. „Het verlies van natuurlijke wouden is niet veroorzaakt door plantages, het is het gevolg van landbouw­expansie”, zegt ze. Maar daar zijn de vrouwenorganisaties het niet mee eens. „Wij vrouwen van de stad en het platteland verwerpen de uitbreiding van monoculteren, en projecten rond pulp- en papierproductie”, zeggen ze in hun verklaring. „Die hebben de ecosystemen in Argentinië, Brazilië en Urugay veel schade toegebracht.”

De voorbije weken hebben landelijke vrouwenorganisaties daarom hard hun best gedaan om boven de boodschap van de houtsector uit te komen. In oktober nog brachten ze een gemeenschappelijke verklaring uit tijdens het Dertiende Internationaal Congres van de Houtsector in Buenos Aires.

De plantages voorstellen als wouden is misleidend, zeggen de organisaties, omdat daarbij voorbijgegaan wordt aan de „ontelbare negatieve gevolgen” voor het leven van de lokale bevolking. Zo worden gezinnen onder druk gezet om hun land te verkopen, volgen er nauwelijks banen voor vrouwen en worden de watervoorraden opgebruikt.