Bagdad beweert dat overschrijding van de gestelde limiet weinig voorstelt. Generaal Hossam Mohammed Amin, verantwoordelijk voor het contact met de wapeninspecteurs, meent dat de door de VN geteste raketten een grotere afstand konden overbruggen omdat die met lichte wapenkoppen waren beladen en weinig brandstof aan boord hadden.

De al-Samud (standvastigheid) is een ballistische raket voor de korte afstand (SRBM). De geheime ontwikkeling van dit type, ook wel omschreven als een kleine scud, begon in 1991. De kennis die daarbij werd opgedaan, kon worden gebruikt bij de ontwikkeling van raketten voor de lange afstand.

Aan de basis lag een programma om de Russische Volga/SA-2grond-luchtraket om te bouwen tot een grond-grondraket. Componenten van de Volga/SA 2 zouden zijn gebruikt voor de al-Samud 2. VN-inspecteurs vonden recent 380 illegaal ingevoerde SA-2-motoren. Volgens Bagdad waren die bestemd voor de al-Samud 2. Blix heeft het Iraakse bewind inmiddels laten weten deze motoren te willen vernietigen.

Tussen 1994 en 1997 werd een aantal tests met de motor van de al-Samud 2 uitgevoerd, maar pas in 1997 was de eerste testvlucht. Die verliep volgens de Irakezen succesvol. Daarna waren er tot juni 2000 nog acht testvluchten. Volgens de officiële opgave van Bagdad heeft het projectiel een bereik van 149 kilometer.

De Britse autoriteiten zeggen dat het nog onduidelijk is of raketkoppen met een chemische of biologische lading zijn ontwikkeld voor de al-Samud 2. Van de raketten zijn inmiddels vijftig exemplaren geproduceerd en een deel hiervan is al operationeel in de Iraakse strijdkrachten, aldus Londen.

De vraag blijft of het raketsysteem accuraat is. De scuds die Irak in de Golfoorlog afschoot op onder meer Israël en Saudi-Arabië, misten veelal hun doel. Een diplomaat in Bagdad omschreef de al-Samud 2 als „oude Sovjet-technologie die totaal verouderd is.”