Zij acht de man schuldig aan brandstichting in zijn woning aan de Jupiterstraat op 12 juli vorig jaar. Zes van zijn zeven kinderen kwamen door de brand om het leven.

De straf is overeenkomstig de eis van het openbaar ministerie twee weken geleden. G. zei toen dat het nooit zijn bedoeling is geweest zijn kinderen iets aan te doen.

De TBS met dwangverpleging gaat in als G. eenderde van zijn straf heeft uitgezeten, bepaalde de rechtbank. Zij wees in haar vonnis op het gestoorde gevoelsleven, het moeilijk kunnen omgaan met agressieve impulsen en het alcoholgebruik van de man. Op grond hiervan concludeerden de rechters dat herhaling van een dergelijk delict mogelijk is.

Wel hield de rechtbank rekening met de verminderde toerekeningsvatbaarheid van G. tijdens zijn daad. Zij legde om die reden niet levenslang of twintig jaar op. De rechtbank verwierp het argument van de verdediging dat de falende hulpverlening aan het in nood verkerende gezin moest worden meegewogen. „G. is verantwoordelijk voor de brandstichting en de dood van zes kinderen en dat mag niet worden afgeschoven op de hulpverlening”, aldus de rechtbank.

Aan de brandstichting gingen een dag en avond van veel drank en wanhopige telefoontjes naar de politie vooraf. G. belde de uren voorafgaand aan het drama elf keer naar de alarmcentrale. Hij vertelde dat hij ruzie had met zijn partner Francien en het huis niet meer in mocht. De laatste keer dat hij belde zei hij dat zijn woning in brand stond. Hij had in de berging een jas van een van zijn kinderen in brand gestoken. Daarna fietste hij weg, om even later weer terug te keren. Zijn poging om het brandende huis binnen te gaan werd door de politie verijdeld.

De kinderen Davy, Pascal, Rowena, Sandelina, Robin en Charissa kwamen om. De oudste was twaalf jaar, de jongste vier. Het meisje Rowena is in het ziekenhuis overleden. Alleen de 9-jarige Cheyenna overleefde de tragedie. Zij logeerde bij een tante. De moeder wist zich te redden door uit het keukenraam te springen.

G. liet direct na de uitspraak zijn advocate weten in hoger beroep te willen gaan. Zijn raadsvrouw, mr. E. ter Meulen-Mouwen, vindt de straf te hoog. Zij vindt dat de falende hulpverlening alsnog moet worden meegewogen en dat er te weinig rekening is gehouden met de psychische toestand van de dader. „Hij hoorde immers stemmen in zijn hoofd die hem opdroegen om de jasmouw in brand te steken”, zei zij in een reactie.

Het OM is tevreden met de uitspraak, vooral omdat de hulpverlening buiten schot is gebleven in het vonnis van de rechtbank. De opa van moeders kant van de omgekomen kinderen denkt dat zijn dochter beter niet verder kan gaan met G. „Dan gebeurt hetzelfde opnieuw”, vreest hij. Een broer van de dader, Theo, vindt de straf te hoog. Ook vindt hij het niet terecht dat de moeder van de kinderen vrijuit gaat.