Volgens milieuorganisaties financiert de OFCF de Japanse walvisvaart. „Het lijkt erop dat jaren actievoeren op zee niet voor elkaar kreeg wat nu als gevolg van de financiële malaise wel gaat lukken”, zei Greenpeace donderdag in een persbericht.De Raad voor Administratieve Hervormingen is een initiatief van het nieuwe Japanse kabinet onder leiding van premier Yukio Hatoyama. De commissie heeft als opdracht om 22 miljard euro van de begroting af te schaven. De raad doet dat op een manier die totaal nieuw is voor Japan.

Leden bestaan uit een klein aantal politici en mensen uit de privésector, niet de ambtenaren die het tot nu toe voor het zeggen hadden in Japan. De discussies worden bovendien live en op internet uitgezonden, een unicum in een land waar dergelijke gesprekken altijd in achterkamers met gesloten deuren plaatsvonden.

Bovendien is de commissie buitengewoon snel en effectief. Binnen een week heeft de raad 46 overheidsprogramma’s uit de begroting gesneden en besparingen gevonden die in totaal op 7 miljard euro komen.

Commercie

Gezien het succes van de commissie is de kans groot dat ook subsidies voor de OFCF het onderspit moeten delven. Of dat werkelijk het einde zou betekenen van de Japanse walvisvaart is nog de vraag. De Japanse overheid is er namelijk van overtuigd dat walvisvaart voor onderzoek en commercie noodzakelijk is.

Wat Greenpeace „onnodige jachtpraktijken” noemt, is hoognodig wetenschappelijk onderzoek, zegt het Japanse Instituut voor Onderzoek naar Walvisachtigen (ICR). Toen in 1982 de Internationale Walvisvaartcommissie (IWC) een moratorium op de walvisvangst instelde, was er weinig wetenschappelijke kennis over walvissen. Een groot probleem, want artikel V van de Internationale Conventie voor de Regulering van de Walvisvaart (ICRW) van 1946 vereist dat IWC-beslissingen gebaseerd zijn op wetenschappelijk onderzoek.

Trainen

Greenpeace beschuldigt de Japanse overheid er echter van dat het ICR alleen is opgericht om nieuwe walvisvaarders te trainen.

Het houdt, zegt de organisatie, de markt voor walvisvlees in leven in de hoop op een volledige terugkeer naar commerciële walvisvangst.

De verkoop van walvisvlees wordt vaak door milieuorganisaties als illegaal beschreven, maar artikel VIII van de ICRW vereist dat alle walvissen die voor wetenschappelijk onderzoek gevangen zijn „zo ver als praktisch mogelijk” worden verwerkt.

De walvisjacht moet stoppen, zegt Greenpeace, omdat het een enorme bedreiging is voor de walvisstand. Niet waar, zegt Japan. Het ICR benadrukt daarentegen dat de walvisbevolking zich toereikend hersteld heeft om op duurzame wijze de commerciële walvisvangst te hervatten. Het haalt IWC-schattingen aan van 100.000 dwergvinvissen in de Atlantische Oceaan en 665.000 op het zuidelijk halfrond. Ruim voldoende, zegt het ICR, voor de 850 dwergvinvissen die het dit jaar wil vangen.

Walvisvaart is bovendien een groen alternatief voor moderne veeteelt, zei voormalige IWC-commissaris Kunio Yonezawa onlangs in een interview met de Japanse pers. „Gezien klimaatverandering is het ecologisch veel beter dan het eten van landdieren.”

Broeikasgas

Veeteelt genereert 18 procent meer broeikasgassen dan auto’s, volgens een rapport van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN, benadrukt Yonezawa. Het produceren van een kilo vlees, voegt hij eraan toe, veroorzaakt zes keer zo veel broeikasgassen dan het vangen van een kilo walvisvlees.

Volgens het persbericht van Greenpeace eet slechts 5 procent van de Japanners regelmatig walvis. Er liggen volgens de organisatie duizenden tonnen walvisvlees opgeslagen in grote koelingen. Toch zag IJsland dit jaar voldoende vraag naar walvisvlees om plannen te maken voor de export van 1500 ton walvisvlees naar Japan.

„Het is lekker”, zegt een Japanse huisvrouw in een overdekte winkelstraat in het centrum van de Japanse stad Osaka.

De hoop van Greenpeace dat de financiële malaise actievoeren op zee onnodig maakt, lijkt vooralsnog ongegrond.