Prof. Blokland is bestuurslid van deze Nederlandse stichting, die het werk van het AMI Bijbelcentrum in Jeruzalem ondersteunt. De term AMI wordt gevormd door de -Hebreeuwse- beginletters van de woorden land, volk en schriften. Een van de voornaamste taken van het centrum is bijbelverspreiding. Onder leiding van directeur Shlomo Hizak zijn in de afgelopen veertig jaar bijna 2 miljoen bijbels en testamenten verspreid, onder het motto dat het Woord zal uitgaan van Jeruzalem.

De conferentiedag had als thema: ”Wie zijn Israëlieten?”, afgeleid van de bijbeltekst: „Immers, zij zijn Israëlieten, hunner is de aanneming tot zonen en de heerlijkheid en de verbonden en de wetgeving en de eredienst en de beloften. Hunner zijn de vaderen en uit hen is, wat het vlees betreft, de Christus, die is boven alles, God, te prijzen tot in eeuwigheid! Amen.” Meer nog dan het thema namen echter het contact tussen en enthousiasme van de aanwezige Israëlische Joden en Nederlandse christenen een plaats in. Ook was er veel aandacht voor een dreigende oorlog tegen Irak en het daarmee gepaard gaande antisemitisme.

„Het is goed om niet de ogen te sluiten voor de werkelijkheid van onze Joodse broeders en zusters”, drukte prof. Blokland zijn gehoor op het hart. Hij ziet de Europese steun aan Israël afkalven. „Europa, in het bijzonder Frankrijk, is eerder antisemitisch. Ook ben ik er niet gerust op dat Amerika achter zijn beschermeling blijft staan. En de Arabieren wachten af totdat zij gezamenlijk Israël te grazen kunnen nemen. In Nederland hebben we Gretta Duisenberg, die 6 miljoen handtekeningen voor het platform ”Stop de bezetting” wilde verzamelen. Ze heeft een enorme aanhang in het land dat eens het Israël van het Westen werd genoemd.”

„God voert zijn plannen door”, zei de hoogleraar. „De uitkomst zal zijn één kudde en één Herder. Joden en christenen zullen samen worden aangenomen door de Vader en door de Zoon.”

Saamhorigheid overheerste tijdens de conferentie. Shlomo Hizak stelde dat „de wortels van het christelijke geloof bij het Joodse volk liggen. Want Jezus heeft gezegd: Het heil is uit de Joden. Het is niet begonnen in Athene of New York, maar in Jeruzalem. Met Abraham. Jodenvervolgingen hebben ons uit elkaar gedreven.” De directeur van het bijbelcentrum hief een lied aan: ”Hinne ma tov umanaim”: Hoe goed is het om als broeders samen te wonen. Omhooggestoken handen wuifden mee op het ritmische gezang. „Het maakt niet uit of u een lutheraan of een baptist bent”, zei Hizak. „Als de liefde voor de Koning der koningen maar in uw hart woont.”

De derde spreker, de Amerikaan G. Ekeroth, is redacteur van de maandelijkse publicaties van het Jeruzalemse bijbelcentrum. Hij constateerde een tweedeling in de christelijke kerk. Een verdeeldheid die al is ontstaan in de eerste gemeenten. „Verschillende interpretaties over Gods doel met Israël kwamen op. Die werden door de satan gebruikt om antisemitisme te zaaien. In de kerk bestaat dat nog steeds, als men Gods belofte niet aan de Joden gunt. Wij moeten hier tegenin gaan. Wanneer er een nieuwe periode van antisemitisme komt, moet u de keus maken om het Joodse volk te steunen of af te wijzen. Met dat laatste zou u God beledigen. Het is niet zo moeilijk om in de Bijbel te ontdekken dat de belofte voor het Joodse volk nog steeds geldt.”

Een belangrijk onderdeel van het werk van het bijbelcentrum is het bevorderen van meer begrip tussen Joden en christenen. In Jeruzalem worden seminars en bijbelstudies gegeven om bezoekers te informeren over de Joodse wortels van het christendom. Prof. Blokland haakte in zijn lezing aan bij de woorden van Paulus in Romeinen 11. „Gans Israël zal behouden worden. Dat is niet niks. God gaat Zijn eigen weg. En zou die niet een bekering tot de Messias kunnen inhouden voor de Joden als volk, in één keer? Het Evangelie is de wereldbol rond gegaan. Gaat de Heere zich weer wenden tot Zijn oudste zoon? Zij zullen Hem zien, Die doorstoken is.”