De 51-jarige bisschop uit Hannover is anders dan haar voorgangers: zij is vrouw, zij is moeder, zij is gescheiden. Daarnaast wordt zij voorzitter op een moment dat de kerkverlating van de EKD enorm is en in de maatschappij taboes worden doorbroken. Ze wil een frisse wind laten waaien, onder meer door de wereldoecumene te bevorderen.Kässmann groeide op in Marburg. Na haar middelbareschoolopleiding studeerde zij in Tübingen, Edinburgh (Schotland), Göttingen en Marburg. Als onderdeel van haar studie deed zij archeologisch onderzoek in Akko (Israël).

In 1983 werd zij vicaris in Wolfhagen in de buurt van Kassel. Datzelfde jaar nam zij als jeugdlid deel aan een grote bijeenkomst van de Raad van Kerken in Vancouver.

In 1985 werd Kässmann predikant. Samen met haar toen­malige echtgenoot Eckhard Kässmann dienden zij van 1985
tot 1990 een gemeente in Schwalm-Eder-Kreis.

Kässmann studeert graag. Daarom deed zij onderzoek en promoveerde in 1989 aan de Ruhr-Universiteit. Kässmann heeft vaak gesproken over de relatie tussen kerk en media. Zo was ze betrokken bij de oprichting van de nieuwsdienst Ecumenical News International.

Na verschillende andere kerkelijke functies volgde in 1999 haar benoeming tot bisschop. Zij is dan de eerste vrouw in dat ambt binnen de Evangelische Kerk.

Hervorming
Binnen de kerk heeft Kässmann altijd het hervormingsproces gesteund zoals de vorige raadsvoorzitter Huber dat voerde. Tegelijkertijd zal Kässmann verdergaan. Zij wil alle ambten binnen haar kerk openstellen voor vrouwen. Ook bepleit zij nauwe samenwerking met de Rooms-Katholieke Kerk. „Er is meer dat ons bindt, dan ons uiteendrijft.”

In 2007 zorgde Kässmann –die ook aan kanker leed– voor onrust toen zij haar echtscheiding aankondigde. Het leverde haar een groot aantal anonieme haatmails op. Vanuit evangelicale en conservatieve hoek klonken stemmen die vonden dat zij haar ambt moest neerleggen. Haar eigen bisdom vond dat echter niet nodig. De echtscheiding was een van de moeilijke momenten in haar leven, gaf zij later toe.