De dagen van het Nieuwe Testament hebben meer genade en meer mate van de Geest met zich meegebracht, maar ook grotere plagen en oordelen. Zeker, hoe meer licht God ontstak, hoe strafbaarder zij die dan in duisternis bleven. Hoe groter Zijn genade werd, hoe minder te verontschuldigen zij die dit verwaarloosden in ondankbaarheid. Zij verdienden meerdere plagen van God.Daarom worden de dagen van het Oude Testament genoemd de dagen van Gods verdraagzaamheid. Zoals Paulus zegt in Romeinen 3: „Zonden die tevoren geschied zijn onder de verdraagzaamheid Gods.”

Daarentegen wordt de Messias zo ingevoerd in Jesaja 61: „Die Mij gezalfd heeft, om een blijde boodschap te brengen de zachtmoedigen (…) om uit te roepen het jaar des welbehagen des Heeren en de dag der wrake onzes Gods.”

Wanneer het jaar van het welbehagen des Heeren voorbij was, zou ook de dag van de wrake zijn. De toorn van God zou nu van de hemel geopenbaard worden tegen alle goddeloosheid der mensen. God zou dan zijn overvloedige genade aan de kerk betonen.

Petrus van der Hagen,predikant te Amsterdam

(”De ware boetvaardigheid”, 1676)