In september 2007 ontdekte de leerlinge van het Christelijk College Groevenbeek in Ermelo een bultje op haar been. Er werd kanker geconstateerd. Na een operatie, waarbij ze donorbot kreeg, en een lange reeks chemokuren leek de ziekte onder controle. In april dit jaar constateerde Richelle echter opnieuw een bult op haar been. „Van de nieuwe chemokuur werd ze zo ziek dat we moesten stoppen”, zegt haar moeder. Het onderbeen moest worden geamputeerd. „Inmiddels weten we dat de ziekte door haar hele lichaam verspreid is. Vanwege pijn en vermoeidheid ligt Richelle bijna de hele dag in bed.”Dat kanker een akelig stop- en scheldwoord is, besefte Richelle altijd al. „Maar ze durfde er niets van te zeggen als ze andere jongeren dat woord hoorde gebruiken.”

Nu de 16-jarige Richelle ziek is, wilde ze er aandacht voor vragen door op haar school een zelfgetekende poster op te hangen. Toen de werkgever van haar vader dat hoorde, bood hij aan een inzamelingsactie onder zijn klanten te houden en posters te laten drukken. ”Kanker verziekt je taal”, werd het motto van de actie.

„Vooral onder schooljeugd is het soms normaal om in bijna elke zin het woord kanker te gebruiken. Ze hebben niet in de gaten wat ze zeggen. Uit de stroom reacties blijkt dat heel veel mensen vinden dat het niet kan, maar ze durven er vaak geen aanmerking op te maken.”

Bijval

Deze week gaat Richelle naar haar school om de eerste posters op te hangen en flyers uit te delen. Inmiddels krijgt de actie een nationaal karakter. Eind deze week start de website kankerverziektjetaal.nl, waar materiaal besteld kan worden.

„We krijgen van alle kanten hulp aangeboden door mensen die dit een heel goed initiatief vinden”, zegt Richelles moeder. „Het ontwerpen van posters en flyers, het bedrukken van kleding en buttons en het bouwen van de website, het gebeurt bijna allemaal gratis. Het aantal reacties is enorm.”

De actie behoort tot Richelles laatste wensen. „Kanker als scheldwoord gebruiken kan echt niet. Dat moeten jongeren gaan beseffen.”