Trots liet Unilever donderdag na afloop van de persconferentie over de jaarcijfers over 2002 verschillende nieuwe producten zien. Een heerlijke Cornetto met softijs en een stukje chocolade, een Italiaans Bertolli-broodje met tonijn en ook een nieuwe noodle-soep van Knorr.

Bestuursvoorzitter A. Burgmans stond er glimlachend bij. Logisch, want terwijl vele andere concerns kampen met een dalende winst als gevolg van de economische problemen, boekt zijn onderneming betere resultaten. Bij Unilever steeg de nettowinst vorig jaar met 21 procent naar 2,2 miljard euro. De producten zijn immers niet zo conjunctuurgevoelig. „Mensen blijven ontbijten en naar het toilet gaan.”

Zelfs van een eventuele oorlog in Irak heeft het concern weinig last. „Ik maak mij wel grote zorgen over de gang van zaken het Midden-Oosten, maar Unilever merkt daar weinig van. Wel kunnen indirecte effecten als een hogere olieprijs invloed hebben op het resultaat”, aldus de topman.

De relatieve ongevoeligheid voor de gang van zaken met de economie is echter niet de volledige verklaring van de goede gang van zaken. Een belangrijke motor van de opmars is vooral de grote nadruk op sterke merken. De Nederlands-Britse onderneming maakt tal van voedingsmiddelen en producten voor de huishoudelijke en persoonlijke verzorging. Bekende namen zijn bijvoorbeeld Cif, Hellmann’s, Dove, Lipton-thee, Ola-ijs en SlimFast.

Drie jaar geleden besloot Unilever dat in het kader van zijn vijfjarenplan ”Weg naar groei” er 1200 van de 1600 merken moesten verdwijnen. Het bedrijf koos voor 400 merken die in hun marktsegment wereldwijd de nummer één of twee moeten zijn. Sommige werden aangekocht zoals Knorr-soepen en Ben & Jerry’s-ijs.

Het voordeel van de keuze voor sterke merken is volgens Burgmans dat onderzoek (jaarlijks 1,2 miljard euro), reclame (alleen in Nederland al 188 miljoen euro) en dergelijke minder hoeft te worden gespreid dan bij 1600 merken. Als bewijs voor het succes van de nieuwe strategie wees hij op de goede groeicijfers van de sterke merken. In het laatste kwartaal van 2002 groeiden de verkopen van bijvoorbeeld Dove, Knorr en SlimFast met 8,5 procent. Over het hele jaar 2002 was dat 5,4 procent. Unilever wil dat de sterke merken jaarlijks 5 tot 6 procent groeien.

Door de economische problemen zijn de goedkopere huismerken in de supermarkten echter in opmars. Hierdoor zouden de duurdere sterke merken terrein verliezen. Maar Burgmans zegt daar niets van te merken. „De winkels hebben onze merken nodig, omdat deze de klanten trekken.”

Van de 1600 Unilever-merken uit 2000 zijn er momenteel nog 745 over. Maar het tempo bij de sanering zit er volgens Burgmans goed in. Dat moet ook, want eind volgend jaar mogen er nog 400 zijn. De brutowinstmarge moet eind 2004 uitkomen op ten minste 16 procent, maar dat streefcijfer komt ook in zicht. Het afgelopen jaar steeg dat percentage namelijk al van 13,9 naar 14,9. De conclusie van de topman was dan ook dat de onderneming hard op weg is om de doelstellingen van ”Weg naar groei” te halen.

De grote vraag is hoe Unilever verdergaat als het vijfjarenplan ”Weg naar Groei” eind volgend jaar is gerealiseerd. De sanering van het aantal merken is feitelijk het sluitstuk van een langdurige veranderingsproces, waarbij de nadruk ligt op concentratie van de activiteiten. Wordt deze lijn voortgezet of komen er nieuwe terreinen als gezondheidsvoedsel bij? De topman liet zich daar donderdag -ondanks herhaald verzoek- niet over uit. „Ik verzeker u dat het op de agenda van het bestuur staat, maar tot eind 2004 zijn we nog druk bezig met de huidige strategie.”

Wel denkt de onderneming na over de merknaam Unilever. Nu staat die niet op de verpakkingen van zijn producten. Burgmans wilde niet zeggen of dat misschien ooit in de toekomst gaat gebeuren. „Ik kan u wel verzekeren dat de naam nooit verdwijnt. Daarvoor heeft deze teveel waarde bij voor ons belangrijke groepen als studenten, de financiële wereld, de politiek en de media.”