Wie in een auto stapt doet een gordel om, ook al is de kans op een ongeluk statistisch gezien gering. Helaas rijden velen op de elektronische snelweg zonder de bescherming van een veiligheidsgordel. Wellicht in de veronderstelling dat de gevaren klein zijn.De risico’s zijn echter niet gering. Op steeds geraffineerdere wijze proberen sekssites bijvoorbeeld het aantal bezoekers te verhogen. Een serieuze jongere die naar de norm van Gods wet wenst te leven, begeeft zich in groot gevaar wanneer hij of zij zonder bescherming internet op gaat. Helaas hebben ze vaak geen keus. Wanneer ze op de universiteit vanaf hun laptop inloggen, staan ze bloot aan deze gevaren.

Wie denkt met gefilterd internet gevrijwaard te zijn van de gevaren van internet, overschat de waarde van het filter. Natuurlijk zorgt een goede provider voor een zorgvuldige filtering, maar dekt dat alle situaties? Ik noem vijf voorbeelden van gevaarlijke situaties.

Hotelkamer

1. Allereerst de situatie waarbij er thuis een draadloze verbinding is tussen de computer en het internetmodem. Zoonlief verbindt z’n computer met het draadloze netwerk van de buren. Als de buren geen gefilterd internet hebben, kan hij vrij rondkijken op een open internet.

2. Op hogescholen en universiteiten hebben veel studenten een eigen laptop. Als ze op school hun pc aan het internet koppelen staat alles open. Helaas is filtering op scholen nog niet verplicht.

3. Veel werknemers kunnen tegenwoordig via een zogenaamde VPN-verbinding thuis inloggen op het computernetwerk van de zaak. Vanaf dat netwerk kan de gebruiker meestal vrij het open internet op. Terwijl het gezin denkt dat vader ’s avonds thuis via een gefilterd internet aan het werk is, bekijkt hij mogelijk minder fatsoenlijke informatie op het open internet.

4. Een andere groep zijn de regelmatige reizigers. Wanneer ze na een vermoeiende dag, eenzaam en alleen op de hotelkamer zitten is er ineens via het hotelnetwerk open internet beschikbaar. De satan doet wel zijn best om iets voorbij te laten komen waardoor de verleiding ontstaat om even één keer door te klikken…

5. Ten slotte denk ik aan iedereen die in een bedrijf werkt waar internet open is. Natuurlijk is er de sociale controle. Maar die is niet altijd even sterk. En wanneer je belijdt dat de mens tot het kwade geneigd is, zou je toch overal op internet beschermd willen zijn?

Tikfout

Mijns inziens is het hoog tijd om aandacht voor deze gevaren te vragen. Laten de christelijke vakbonden er bij de werkgevers op aandringen dat bedrijfsnetwerken worden gefilterd. Wanneer dat niet haalbaar is, moet we ervoor vechten dat het een arbo- of arbeidsvoorwaarde wordt dat de individuele werknemer in ieder geval zijn pc kan beschermen. Filterleveranciers moeten de handen ineenslaan om hiervoor goede oplossingen te bieden.

Misschien vindt iemand dit wat vergezocht. Inderdaad is het risico niet groot, maar dat geldt ook voor een auto-ongeluk. Toch doen we bij iedere rit de auto­gordel om. Eén tikfout in een zoekopdracht kan in enkele seconden resulteren in een pagina vol gevaarlijke links. Eén klik verder en je ziel is bevuild door wat je ziet.

In de jaren 90 reageerden de (orthodoxe) kerken heftig tegen internet en bepleitte distantie. Begrijpelijk, gezien de reële gevaren. Uit liefde voor de gemeenteleden werd soms de tucht gebruikt. Intussen lijkt gefilterd internet geaccepteerd. Beseffen we in de kerk wel dat gefilterd internet thuis alleen niet voldoende is? Dringt dezelfde liefde tot onze (jonge) gemeenteleden de kerken tot gebed en tot vermaning?

Welzijn

Laten we ook de christelijke politiek activeren om in het publieke domein aandacht voor deze gevaren te vragen en een pornovrije internettoegang te bepleiten voor studenten en werknemers. Wanneer je van een school en een bedrijf mag verwachten dat er geen gevaarlijke situaties ontstaan voor het fysieke welzijn van de studenten of werknemers, zou je toch ook mogen verwachten dat ze recht hebben op bescherming van het emotionele welzijn? Voorkomen is beter dan genezen.

De auteur is werkzaam in de ict-sector.