Waarom nemen we in onze gezindte al meer dan twee eeuwen genoegen met deze nadelen? Aanpassen van de berijming, zodat alle nadelen opgelost worden, lijkt me goed mogelijk op één voorwaarde: Houd dan niet zo strikt vast aan het strakke keurslijf dat elke regel (per paar) moet rijmen. Wie merkt trouwens tijdens het zingen van Palm 87 dat regel 4 op regel 1 rijmt?Wat zou het fijn zijn als een interkerkelijke commissie de opdracht kreeg om de berijming van 1773 zo aan te passen dat alle nadelen vervallen door de rijmeisen iets te versoepelen

P. A. de Kam

Sintekrijnsputje 33

4661 LN Halsteren

In het gesprek met prof. Van Leeuwen (RD 8-10) wordt vermeld dat Arminius in Genève bij Beza heeft gestudeerd. Van Leeuwen vermeldt echt niet (om Arminius een gereformeerd gezicht te laten behouden?) dat Arminius zijn reis vervolgde naar Rome en daar zeer vertrouwelijke omgang heeft gehad met kardinaal Bellarminus en de jezuïeten. Van deze reis kunnen we met de Engelse bisschop Joseph Hall wel zeggen: „Arminius, quo vadis?”

A. Felthuis

W. C. Bradelaan 9

1222 PE Hilversum

In het vraaggesprek met prof. Van Leeuwen (RD 8-10) met het oog op de Arminiusherdenking zegt deze arminiaanse hoogleraar: „Bekend is het beeld van de bedelaar: het is allemaal Gods genade. Máár, de bedelaar moet het geschenk wel aannemen.”

De reactie was dat er dan op heel wat reformatorische kansels een arminiaanse boodschap klinkt. Daarop zei deze arminiaanse professor het volgende: „Ik denk ook dat dit zo is. Er zijn inmiddels veel meer arminianen binnen de traditionele kerken dan ons kleine kuddeke remonstranten nog telt. Wat dat betreft, is het arminianisme de kerken binnengesijpeld.”

Waarvan akte. Wie moet dit nu nog meer zeggen voordat we wakker worden?

Dr. C. A. van der Sluijs

Jac. P. Thijsselaan 86

3903 EE Veenendaal

De refozuil vertoont scheuren (RD 10-10). En daar zijn velen onder ons niet blij mee. Dat eigen bastion was nu juist zo lekker veilig. Terwijl we slapen, holt het zuiltje vanbinnen (materialisme, jeugdcultuur) en vanbuiten (secularisering, gelijkheidsdenken) uit. Ook een eigen partij, krant, provider en reformatorische omroep houden dit niet tegen.

Er zijn gelukkig steeds meer opiniemakers onder ons die positief-kritisch durven te kijken naar de eigen zuil en oproepen tot een actieve deelname aan het debat in de seculiere media. Dat is ons decennialang vreemd geweest. We lieten de deelname aan het seculiere debat graag over aan enkele orthodox-christelijke politici. Daarom verdient de oproep van drs. Van der Schans, ds. Kater en dr. Van Lieburg onze brede steun.

Of deze christelijk-conservatieve daadkracht gestalte moet krijgen in een apart studiecentrum of denktank vraag ik mij zeer af. Er zijn toch organen en platforms genoeg die activiteiten op dit gebied zouden moeten en kunnen ontwikkelen?

We moeten als orthodoxe christenen durven én leren om de vensters naar de wereld open te zetten en onze boodschap in duidelijke hedendaagse taal uit te leggen. Het ontbreekt bij ons echter vaak aan de door ds. Kater genoemde assertiviteit en eendracht. We gaan namelijk graag weer intern discussiëren over dogma’s, denken lijdelijk dat we de strijd toch al verloren hebben en zoeken niet graag de samenwerking met mensen van buiten onze zuil. Zo blijven we een makkelijke prooi voor de gelijkheidsdenkers van onze tijd.

Het World Congress of Families, afgelopen zomer in Amsterdam, was er een goed voorbeeld van hoe deze daadkracht gestalte kan krijgen.

Wilco Boender

Kon. Wilhelminaweg 150

2802 HT Gouda