Minder rugzaktoeristen, dus minder geld voor milieu
Rugzaktoeristen en trektochtfanaten zijn eerder geneigd om later geld te geven aan grote milieuorganisaties. Onderzoekers noemen dat slecht nieuws voor de milieubeweging, want stevige buitenactiviteiten verliezen aan populariteit.
Amerikaanse onderzoekers stelden onlangs vast dat er een verband is tussen de hoeveelheid tijd die men als jongere spendeert aan stevige buitenactiviteiten –zoals rugzaktoerisme en trektochten– en de hoeveelheid geld die men elf tot twaalf jaar later aan grote milieuorganisaties zoals het Wereld Natuur Fonds (WNF) en Nature Conservancy doneert. De typische rugzaktoerist schenkt later 200 tot 300 dollar (135 tot 200 euro) per jaar aan dergelijke organisaties.„Voor het eerst hebben we een rechtstreeks verband aangetoond tussen buitenrecreatie en investering in natuurbehoud, en we weten welke soorten buitenactiviteiten het vaakst tot investering in natuurbehoud leiden”, zegt Patricia Zaradic, directeur van het Red Rock Institute in Pennsylvania, een organisatie de relatie tussen mens en natuur onderzoekt.
Zachte buitenactiviteiten maken de mens juist niet milieubewuster. Integendeel zelfs. Hoe vaker iemand bijvoorbeeld vist of natuurparken bezoekt, hoe minder sterk hij geneigd is om in de buidel te tasten voor milieugroepen.
Volgens de onderzoekers zijn milieuorganisaties sterk afhankelijk van de zeer beperkte groep van liefhebbers van stevige buitenactiviteiten, een groep die vooral uit blanken bestaat, ouder dan 35 is, een universitaire opleiding genoot en een hoger inkomen heeft.
Het slechte nieuws is dat die stevige buitenactiviteiten op hun retour zijn na een piek rond 2000.
Bovendien blijkt uit eerder onderzoek van Oliver Pergams van de universiteit van Illinois (Chicago) dat de donaties voor natuurbehoud ook teruglopen in tijden van economische crisis. Volgens Pergams, die ook aan deze studie meewerkte, moet men kinderen al vroeg in contact brengen met deze stevige buitenactiviteiten. „Als je nooit de natuur in trekt, dan ga je er later ook niet voor zorgen.”
Zaradic en Pergams publiceerden begin vorig jaar een geruchtmakend onderzoek over het verband tussen natuurrecreatie en wat ze videofilie noemden. Ze stelden vast dat Amerikanen sinds de jaren 80 steeds minder vissen doen of natuurparken bezoeken en legden een verband bloot met internet, videospelletjes en films.