In augustus hebben jongeren uit Huizen ons in Syrië een bezoek gebracht vanwege een uitwisselingsproject van de GZB. Nu worden wij door hen rondgeleid in Nederland.We zijn hier al vijf dagen en genieten van de reis. We eten de typisch Nederlandse hagelslag en gaan er op de fiets opuit. Dat laatste is in Syrië voor vrouwen niet weggelegd.

Het is echt een belevenis om iets van het kerkelijke leven in Nederland mee te maken. De kerkdienst op zondag was ronduit indrukwekkend: zo’n grote kerk en zo veel mensen! We schrokken echter toen we hoorden hoe sommige jongeren over Syrië denken. We kregen het gevoel dat in Nederland, zelfs in de kerk, op de Arabische wereld wordt neergekeken. We merkten dat er verkeerde ideeën leven over wie wij zijn.

We deden ons best om de jongeren duidelijk te maken dat wij, net als zij, christenen zijn. Christenen in Syrië hebben het bovendien veel zwaarder dan christenen in Nederland omdat de islam steeds dominanter wordt in de oosterse samenleving.

Zo heeft onze kerkenraad in Aleppo besloten het oude gebouw in het stadscentrum te verruilen voor een nieuw gebouw in een andere stadswijk. Want de invloed van de radicale islam in het centrum wordt steeds tastbaarder. Onze eigen situatie geeft ons soms angst en zorgen. Daarom willen we door onze Europese broeders en zusters graag begrepen worden.

Eenheid tussen kerken in Europa en het Midden-Oosten maakt beide kerken sterker. Tijdens een bezoek aan het Van Gogh Museum in Amsterdam werd ik geraakt door woorden die Vincent van Gogh ooit schreef: „Eenheid zal kracht brengen.” In zijn schilderwerk vormen contrasterende kleuren een eenheid. Zo hebben christenen elkaar nodig.

Verder valt ons op dat mensen hier heel punctueel zijn. Alles moet op tijd worden gedaan. En wee je gebeente als je te laat bent. Arabieren kunnen hier veel van leren. Tegelijkertijd vraag ik mij af of deze punctualiteit niet gepaard gaat met gebrek aan flexibiliteit en warmte. Het lijkt me een grote stap op weg naar eenheid om meer aandacht te hebben voor wat anderen beleven en ervaren.

Dit is het eerste deel van een tweeluik waarin Syrische jongeren, door de GZB uitgenodigd in Nederland, schrijven over hun reis. Volgende week dinsdag deel 2.