Staken om AOW-leeftijd geen optie
Staken tegen de verhoging van de AOW-leeftijd is geen optie, meent Peter Schalk. Het is beter om de handen ineen te slaan en te zoeken naar oplossingen.
Het is niet te geloven. Zes maanden hebben de sociale partners binnen de SER de tijd gehad om een alternatief voor de AOW-plannen te bedenken. In de laatste paar dagen liep de spanning op. Blijkbaar verwachtte iedereen dat door de druk ook dit probleem vloeibaar zou worden. Niet dus, er kwam geen breed draagvlak voor een alternatief. Einde verhaal, zou je zeggen.Maar niets is minder waar. Nu deze route niet is gelukt, begint het volgende spektakel. Morgen is de eerste actiedag. En het eerste dat in het nieuws komt is het voornemen om het openbaar vervoer in de ochtend plat te gooien – als de rechter er vanmorgen geen stokje voor gestoken heeft.
Dat is een onverantwoorde actie, en het raakt ook nog eens een belangrijke groep mensen die part noch deel heeft aan de ontstane situatie. Als het ov plat gaat in de ochtendspits worden vooral scholieren en studenten gedupeerd. Dat is juist de groep die geen enkele moeite blijkt te hebben met langer doorwerken.
Bovendien kost een dergelijke stakingsactie goud geld door verlies aan arbeidstijd. Het bedrijfsleven heeft er de handen vol aan om op de been te blijven. En uitgerekend nu gooien we de zaak plat.
Dan is het beter om een nieuw alternatief op tafel te leggen. Dat doet de RMU door een vijfpuntenplan te presenteren:
Verbetering financieel draagvlak door stimulering arbeidsparticipatie ouderen;
Geleidelijke verhoging AOW-leeftijd van 65 jaar naar 67 jaar, ingaande in 2015, over een periode van 24 jaar;
Blijvende keuzevrijheid voor moment van ingaan AOW op 65 jaar met aftopping en een compensatie voor mensen met een laag inkomen, maar ook een AOW-plus als beloning als men direct voor 67 jaar kiest;
Geleidelijke verdergaande fiscalisering van de AOW, over een periode van 18 jaar;
Aanpassing regelgeving die verplicht om op 65 jaar te stoppen.
Dat zijn moeilijke keuzes, maar ze zijn wel noodzakelijk. De problematiek rond de AOW behoort op een waardige wijze te worden opgelost. Politiek en sociale partners spelen daarbij een cruciale rol, met respect voor elkaars positie en voor elkaars verantwoordelijkheden.
Daarbij past niet het machtsmiddel van de staking. Dat brengt grote schade toe aan de economie, de arbeidsverhoudingen komen erdoor onder druk te staan en het is bovendien contractbreuk. Staken mag alleen als doorwerken zonde is, of bij apert onrecht. Daarbij gaat het dus om ethische afwegingen, gefundeerd op Bijbelse noties. Dat is hier absoluut niet aan de orde.
Staken is dus geen optie. Door een staking worden de handen slap en wordt de maatschappij ontwricht. Dat kunnen we niet hebben. De RMU roept ertoe op om de handen ineen te slaan en als verantwoordelijke burgers te zoeken naar oplossingen die waarde(n)vast zijn voor de toekomst.
De auteur is raad van bestuur van de RMU.
