Woensdag hield de hogeschool in Gouda zijn jaarlijkse themadag. In 2008 stond die in het teken van Calvijn, dit jaar was het thema ”Reformatorisch en evangelisch – een kennis­making”.Na een inleidende lezing van dr. H. van de Belt werd het programma verder uitgediept in workshops. Sprekers waren drs. Miranda Klaver, missioloog drs. J. H. van Doleweerd, uitgever mr. H. P. Medema, ds. J. C. Bette, Krijn de Jong, drs. J. W. Mout, directeur van evangelische school de Passie J. van Moolenbroek, universitair docent dr. W. van Vlastuin, evangelist Arjan Baan, ds. A. J. Mensink, Interservedirecteur Dennis van der Bijl, dr. Johan Roeland, ds. J. M. D. de Heer en de vierdejaarsstudenten Richard Griffioen en Susanne van der Leede.

Ds. De Heer, predikant van de gereformeerde gemeente in Middelburg, stond stil bij ”Evangelische invloed in de kerk”. In de krappe collegezaal ruimde hij eerst een aantal „misverstanden” uit de weg. „Het is niet waar dat evangelischen nooit over zonde spreken, proberen door goede werken zalig te worden of allerlei fantasieën over de eindtijd hebben. We hebben een eerlijke tekening nodig; ook hier geldt het negende gebod.”

De predikant uit Middelburg analyseerde tal van voorbeelden van door hem bespeurde evangelische invloeden. De zaal reageerde met zowel herkenning als kritiek. Ds. De Heer over een liturgie bij een belijdenisdienst: „Ik lees telkens weer: „ik kies…”, of „ik wil…”. God heeft alles al gedaan en wij hoeven alleen het geschenk nog maar aan te nemen. Soms hoef je zelfs alleen maar een kruisje in een vakje te zetten.” Een student: „Maar kunnen wij daar ook niet van leren? Wij doen soms zo gemakkelijk belijdenis omdat we vinden dat we de leeftijd hebben.” Ds. De Heer: „Het is een terechte spiegel voor het vanzelfse. Ik benadruk zelf ook altijd dat God het ware geloof vraagt.”

Een studente over zogenaamde groeigroepen: „Ik zit in een erg grote kerk; in die kleine groepen kun je tenminste persoonlijk met elkaar spreken.” Ds. De Heer: „Ik begrijp de behoefte, maar het mooiste vind ik het wanneer zulke mensen beseffen dat die groepen onder de ambtelijke paraplu moeten vallen. De praktijk heeft geleerd dat het anders broeinesten van kritiek worden.”

De predikant oefende kritiek op de evangelische „aansluiting bij de cultuur.” „Men wil de drempel zo laag mogelijk maken. Maar dan hoor je dat omwonenden van het Flevo Festival bezwaar aantekenen vanwege geluidsoverlast. Apart; blijkbaar werden zij niet aangetrokken. En toen ik hoorde van ”christenclowns” dacht ik: Hoe halen ze het in hun hoofd. Hoe verdraagt zich dat met het heilige?”

Vanuit de zaal: „Maar waarom doen ze dat dan? Waarom willen ze de kerk opleuken?” De Middelburgse predikant: „Ik ben bang dat de inhoud van de prediking steeds oppervlakkiger wordt. Dan krijg je een voedingsbodem voor allerlei dingen om het toch maar aantrekkelijk te maken. Waar de ernst doorklinkt, is er helemaal geen behoefte aan al die toeters en bellen, want die komen alleen maar in mindering op die ene goede boodschap.”

Evangelist Arjan Baan verzorgde een workshop over ”Geestelijke groei”. Hij onderscheidde verschillende „geestelijke posities”: de „natuurlijke, ongelovige mens”, het „kind in het geloof, soms verachterd in de genade” en de „geestvervulde volwassen gelovige.” De Bijbel roept op om te streven naar de volmaaktheid van de volwassenheid, aldus Baan. „Misschien vinden jullie het wel erg dat ik dat zo zeg. Maar we moeten uitgaan van het Woord. Ik lees dat onder andere in Efeze 4, Hebreeën 5 en 2 Petrus 3.”

Die „geestelijke groei” is het „steeds meer worden wie we alreeds in Christus zijn”, aldus Baan. „Lees ook het doopformulier: „toe-eigenende hetgeen wij in Christus hebben…” Dat is zo’n bevrijding, om te weten dat je in Christus volmaakt bent.”

Vanuit de zaal: „Hoe zit het dan met de catechismus, waar staat dat zelfs de allerheiligsten maar een klein beginsel hebben?” Baan: „Dat is tegen het gevaar van het perfectionisme. Ik zeg ook niet dat we geen vlees meer in ons hebben. Vergelijk het met Jan en Piet, die vechtend over straat rollen: telkens ligt er een ander boven, maar op den duur komt een van beiden stevig boven te zitten. Zoals de Dordtse Leerregels in hoofdstuk III/IV paragraaf 16 zeggen: er komt een ogenblik dat het leven van de Geest de overhand in ons begint te krijgen.”