De meeste Kamerleden maken van de tijd gebruik om de krant of dossierstukken te lezen. En er worden natuurlijk zaken gedaan. Soms heeft het begrotingdebat iets van een politieke jaarmarkt.SGP-Kamerlid Van der Staaij vindt het wel handig, die beschouwingen. Hij krijgt daags voor Prinsjesdag nog wel eens de vraag: „Het wordt zeker een drukke week?” Nou, nee. „Ik werk een halve meter papier weg. Mijn bureau is na afloop lekker schoon.”

Sinds dit jaar hebben verschillende politici zich overgeleverd aan het twitteren, het plaatsen van korte berichtjes op internet. Het zijn opvallend genoeg vooral CDA’ers die er aan meedoen. Minister Verhagen laat weten „trots” te zijn op zijn echtgenote; op Prinsjesdag droeg ze een „prachtige hoed.” CDA-Kamerlid Biskop vindt, in tegenstelling tot vele anderen, premier Balkenende „lekker op dreef.” En staatssecretaris De Vries laat weten dat hij de bijdrage van SGP-leider Van der Vlies „mooi herkenbaar” vond.

En oh ja, dan hebben we ook nog Van de Camp, CDA’er en lid van het Europees Parlement. Sinds 1986 was hij er als Kamerlid altijd bij, nu volgt hij de beschouwingen voor het eerst vanuit Brussel. Hij mist het niet, twittert hij. Ach ja, zo veel te doen, daar in Europa.

Momenteel zit hij in de trein van Straatsburg naar Utrecht, zo meldt hij. Hij hoort een gepensioneerd Nederlands echtpaar over hem praten. „Hij zit gewoon een boek te lezen. Van onze centen!” Van de Camp: „Nou ja.”

PJD

Zwetser

SP-Kamerlid Kant mag zich een jaar lang de grootste zwetser van de Tweede Kamer noemen. Dat heeft de Jargonbrigade vorige week bepaald. De brigade, een initiatief van de Nationale Jeugdraad, wil de politiek toegankelijk maken voor jongeren. Daarom beoordeelt zij elk jaar de algemene beschouwingen.

„Kant viel in herhaling, bleef doordrammen, maakte veel te lange zinnen, was saai en gaf slecht antwoord bij interrupties. Ook ontbrak het haar aan humor”, zo luidt het vernietigende oordeel. Geen wonder dat Kant geen tijd had om de ‘prijs’ in ontvangst te nemen.

VVD-voorman Rutte deed het in de ogen van de jongeren veel beter. Hij kreeg daarom de Klare Taalprijs.

Waarin vriend en vijand in politiek Den Haag overeenstemmen, is dat D66-leider Pechtold het nog beter deed. Hij had scherpe interrupties, legde zwakke plekken in redeningen bloot en had ook humor. Maar ja, de jongeren hadden geen keus, ze hadden de prijs vorig jaar al toegekend aan de democraat.

Maar er is nog een prijs te vergeven, namelijk die van beste debater 2009. Dat is een initiatief van het Nederlands Debat Instituut in samenwerking met de Universiteit Leiden. Die prijs ging wel naar Pechtold. Vrijdag kreeg de D66’er de onderscheiding uitgereikt.

Humor was het belangrijkste wapen waarmee Pechtold de prijs binnensleepte. Het grapje dat hij wel een nietje wilde slaan in de stapel adviezen die het kabinet al heeft ingewonnen om meer samenhang te krijgen in het kabinetsbeleid, was exemplarisch en deed zelfs CDA-fractievoorzitter Van Geel stilvallen.

Ook PVV-voorman Wilders kreeg onder uit de zak van de democraat. Over de hoofddoekjesbelasting zei de democraat: „We hebben al een fietsplaatje gehad, gaan we die nu ook aan hoofddoekjes hangen?”

En tegen de coalitiefracties die „boe” riepen nadat Pechtold een interruptie had geplaatst: „Rustig maar, u wordt zó gemolken.”

Wantrouwen

Moties zijn meestal tamelijk goedaardige oproepen aan het kabinet om iets te doen of te laten. Gevaarlijker is een zeldzame ondersoort: de motie van wantrouwen.

Dan spreken we over het zwaarste politieke instrument dat partijen ter beschikking staat. Zulke moties worden gewoonlijk alleen ingezet in situaties dat het falen van een minister of kabinet evident en ernstig is. Ze kunnen, met name als een coalitiepartner de motie steunt, leiden tot het aftreden van een heel kabinet en tot nieuwe verkiezingen voor de Tweede Kamer.

Dat PVV-leider Wilders vorige week zo’n motie formuleerde, werd goeddeels voor kennis­geving aangenomen. Politiek Den Haag is dat van hem gewend. Maar dat een serieuze middenpartij als de VVD, gesteund door SP en PVV, dit instrument inzette, maakte aan het Binnenhof wel iets los.

Het meest zichtbaar was dat bij de ChristenUnie. CU-leider Slob gaf zaterdag aan dat de initiatiefwet tegen kraken, die hij bezig is samen met CDA en VVD door het parlement te loodsen, maar even „geparkeerd” moet worden. Donderdag zou de Kamer het debat hierover voortzetten. Maar Slob heeft er voorlopig geen zin in. „Je moet als indieners van zo’n wet wel een eenheid zijn.”

Minder zichtbaar, maar in wezen ernstiger, was het effect van de VVD-motie op het CDA. „Dit gaan we onthouden”, klonk het wraaklustig in christendemocratische kring.

Ai, ai, waar moet dat heen met de formatie van 2011, als zelfs natuurlijke bondgenoten als CDA en VVD elkaar niet meer lusten en te veel oude rekeningen hebben openstaan om tot vruchtbare samen­werking te komen?

AdJ

Agenda

De Tweede Kamer debatteert morgen onder meer over het besluit van minister Van der Hoeven van Economische Zaken om de invoering van de aangescherpte Winkeltijdenwet uit te stellen. Voor woensdag meldt de agenda onder meer een voortgezet debat over shariarechtspraak in ons land.

Uitspraak van de week

„U bent als de vader van een dik kind. U geeft nog een geruststellende lolly en zegt: Morgen gaan we lijnen.”