Dat zei ds. E. Hoogendoorn donderdagavond in Zwolle op een bijeenkomst van De Vijfhoek, een groep verontruste leden uit de GKV en de Gereformeerde Kerken hersteld (GKH).Ds. Hoogendoorn is predikant van de Ichthusgemeente in Kampen. Eerder dit jaar kwam hij na een lange kerkelijke procedure buiten de GKV te staan.

Volgens ds. Hoogendoorn vervreemden de GKV zich steeds meer van de Schrift en de gereformeerde belijdenis. Als voorbeelden gaf hij de samensprekingen met de Nederlands Gereformeerde Kerken –die de vrouw in het ambt kennen–, de invoering van liturgische vernieuwingen en de openstelling van het heilig avondmaal voor gasten uit andere kerken en groepen.

Volgens ds. Hoogendoorn staan vrijgemaakte kerkleden nu voor een „onvermijdelijke” keuze. „Het is óf breken met de ongerechtigheid óf medeverantwoordelijk zijn aan de vervreemding van het Woord van God in de volle breedte van het kerkelijk leven.”

Ds. Hoogendoorn ging in op de vraag bij welk kerkverband verontruste gemeenteleden zich zouden kunnen aansluiten. In de Christelijke Gereformeerde Kerken signaleert hij „vergelijkbare problemen” als in de GKV. „Daarom is dat mijns inziens geen goede uitweg voor ons.”

Bij de Hersteld Hervormde Kerk plaatste de Kamper predikant twee kanttekeningen. „Een eerste vraag is in hoeverre men het juk van het hervormde kerkrecht heeft afgeworpen of nog zal afwerpen. Van gereformeerde zijde is daar meer dan eens de vinger bij gelegd. Ik heb begrepen dat intern daarover ook nadere bezinning is. De uitkomst daarvan wachten we graag af.”

Hij ziet ook het gevaar dat de nadruk op bevindelijkheid het geloof in de beloften van God in de weg staat. „Als Gods verbondsbelofte opzij wordt gedrukt door een onevenwichtig accent op zaken als de uitverkiezing, dan heeft dat ingrijpende gevolgen voor de geloofsbeleving, zowel thuis als bij de avondmaalstafel in de gemeente.”

Volgens ds. Hoogendoorn is er voor de Ichthusgemeente een „drempel” om zich aan te sluiten bij de Gereformeerde Kerken hersteld, het kerkverband dat in 2003 ontstond uit onvrede over de koers van de GKV. Daar signaleert hij een „radicalisme” dat tekort zou doen aan „de breedte van het fundament van de gereformeerde kerken: Gods Woord. Met verdriet zien we ook op verschillende plaatsen allerlei tegenstellingen tot grote onvrede leiden en zelfs gemeenten uit elkaar vallen.”

De predikant riep op de ware oecumene trouw te blijven. „Dat betekent dat we als verstrooide schapen elkaar moeten zoeken en vasthouden op die basis, die het fundament was en is van werkelijk gereformeerde kerken: Gods Woord. Dát belijden we in onze drie formulieren van eenheid. En naar goed gereformeerd kerkrecht dan niet als loslopende vrije gemeenten maar, waar de Heere dat mogelijk maakt, in een groeiend kerkelijk samenleven op die basis. De ware oecumene kan beginnen waar twee of drie vergaderd zijn in Zijn Naam.”