Alleen PvdA en SP zijn daarvoor te porren; andere partijen willen niet verder gaan dan het uitoefenen van grote druk vanuit de overheid om dit te regelen.CDA’er Uitslag noemde een reclameverbod symboolpolitiek. In haar ogen zijn het vooral de ouders die uitmaken wat hun kinderen naar binnen werken. Maar Arib (PvdA) wees erop dat de Consumentenbond en de voedingsindustrie al jaren in de clinch liggen over de snoepreclame. „Zelfregulering werkt niet", is haar conclusie.

Coalitiegenoot ChristenUnie vindt wel dat het kabinet het initiatief moet nemen om het overleg vlot te trekken. Hoewel het minister Rouvoet voor Jeugd en Gezin niet snel genoeg gaat, ziet hij nu voldoende beweging bij de levensmiddelenfabrikanten om ze nog een kans te geven om zelf met afspraken te komen.

Jongeren zouden ook op school veel meer moeten bewegen, vindt de Tweede Kamer. De SP wil weer meer gymleraren en harde afspraken over minstens drie uur gym in het voortgezet onderwijs. De VVD wil een verplichte richtlijn die aangeeft wat er moet gebeuren met het bewegingsonderwijs.

GroenLinks vindt het streven van het kabinet dat volgend jaar een kwart van de schoolkantines gezonde voeding aanbiedt te mager. Ook de PvdA mist op dit punt ambitie. Over de hele linie vindt de Kamer dat het kabinet het probleem van overgewicht wat voortvarender mag aanpakken.

De PvdA wil al aan het eind van dit jaar concrete cijfers over terugdringen van het overgewicht, maar minister Klink (Volksgezondheid) zei daar pas in het najaar van 2010 mee te kunnen komen. Eerst komt er een nieuwe afspraak met alle partijen die bij de bestrijding van zwaarlijvigheid zijn betrokken. Rouvoet wil dan afspreken dat er in meer schoolkantines geen snacks meer op het menu staan.

Volgens kinderarts Hans Budde, werkzaam in de Obesitaskliniek van het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam, ligt de oplossing van het probleem voor een groot deel bij de kinderen zelf. „Kinderen moeten snappen dat ze baas kunnen worden over hun eigen gewicht. Het grootste percentage kinderen dat we behandelen, is van allochtone afkomst. Die zeggen: ik ben te dik, u moet mij beter maken. Het belangrijkste is het besef dat er zelf iets aan te doen is".

Zijn collega Rosalie Koolen: „Pas als kinderen en hun ouders beseffen dat er iets moet gebeuren, valt er te praten over eetpatronen. Waarom aan tafel eten beter is dan op de bank voor de televisie, wat er in de schappen moet blijven liggen. Waarom goed kauwen belangrijk is. Maar het valt niet altijd mee. Ongezonde voeding is vaak goedkoper dan verantwoorde voeding. Dat vergt discipline". Budde: „En dat vereist een positief zelfbeeld. Wie slecht in zijn vel zit, ziet geen noodzaak om patronen te veranderen."