De Stichting Japanse Ereschulden is hierover „zeer ontstemd.” En dat is nog maar zacht uitgedrukt als men in rekening brengt hoezeer de Indische gemeenschap in ons toenmalig koninkrijk tijdens de oorlog geleden heeft onder de Japanse bezetting.„Voor ons is het zwaaien met de Japanse vlag hetzelfde als het wapperen met de hakenkruisvlag”, zei zaterdag een vertegenwoordiger.

Wanneer Duitse supporters zaterdag een nazivlag zouden hebben meegevoerd, zou een groot deel van de Nederlandse bevolking inderdaad op zijn achterste benen hebben gestaan. Begrijpelijk, het vaandel van het Hitlerdom is verbonden met talloze gruweldaden die tot op de dag vandaag diepe sporen nalaten. De politie zou ook onmiddellijk hebben ingegrepen bij een dergelijk vlagincident.

Schrijnend is het daarom dat de Japanse supporters zaterdag ongestoord hun gang konden gaan. Niemand trad tegen hen op vanwege het voeren van de oorlogsvlag. De politie stond erbij en keek ernaar.

Natuurlijk kan men het argument aanvoeren dat de oorlogsvlag van Japan minder bekend is dan die van nazi-Duitsland. Maar dat is ook juist een belangrijk pijnpunt voor de Indiëgangers. Terwijl er tot op de dag van vandaag bij Nederlanders veel belangstelling bestaat voor de geschiedenis van de Duitse bezetting, is die er voor de oorlog in Indië nauwelijks. Die geringe interesse leidt ertoe dat de mensen die in de Oost gevochten hebben of daar gevangenzaten, zich miskend en onbegrepen voelen.

Dat ervaren ze ook op andere momenten. Zo is het voor de Indië-veteranen ook een jaarlijks terugkerende teleurstelling dat er geen lid van het Koninklijk Huis aanwezig is bij de dodenherdenking die ieder jaar op 7 september in Roermond wordt gehouden bij het Nationaal Indiëmonument. Waarom zijn de Oranjes wel op 4 mei op de Dam in Amsterdam en niet op 7 september in Roermond? Het argument dat op 4 mei alle gevallenenen in binnen- en buitenland worden herdacht, bevredigt de Indische gemeenschap bepaald niet.

Indiëveteranen hebben de indruk dat Nederland het liefst de strijd in Indië vergeet. Misschien is dat te stellig. Ieder jaar stuurt de regering op 7 september een vertegenwoordiger naar de dodenherdenking. Ook vandaag is dat het geval. Maar feit is wel dat de oorlog in Indië weinig aandacht trekt. Wellicht omdat Nederland zich schaamt voor zijn koloniale verleden. En daar zijn fouten gemaakt. Dat neemt niet weg dat de mannen en vrouwen die in Indië werkten, streden en gevangenzaten, recht hebben op erkenning voor hun inzet voor Nederland en dat er begrip getoond moet worden voor het leed dat hun is overkomen.

Daarom had de politie in Enschede moeten optreden. De Japanse oorlogsvlag meevoeren door de straten is een pijnlijke provocatie van de supporters geweest.