China, dat zich de voorbije vijftien jaar opwierp als de fabriek van de wereld, zorgde voor de grootste daling van de armoede in Azië. In 1990 moesten naar schatting 377 miljoen Chinezen rondkomen met minder dan een dollar per dag, nu zijn dat er nog 173 miljoen.Maar de uitdaging blijft enorm. In heel Azië en de regio van de Stille Oceaan leven nog meer dan 640 miljoen mensen in absolute armoede. India is goed voor bijna 330 miljoen armen.

Twee jaar geleden waarschuwden experts al dat de stijgende olie- en voedselprijzen de strijd tegen de armoede moeilijker zouden maken. Volgens de VN duwde de piek in de voedselprijzen wereldwijd ongeveer 100 miljoen mensen onder de armoedegrens. Nu is daar de vrees voor massale werkloosheid bij gekomen.

In mei schatte de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) dat de crisis het aantal werklozen in Azië en de regio van de Stille Oceaan dit jaar met 9 tot 26,3 miljoen kan doen aangroeien. Daardoor zou de regio meer dan 110 miljoen werklozen kunnen gaan tellen, het hoogste aantal ooit. Experts gaan er daarom van uit dat Azië de komende tijd niet op zijn export zal kunnen rekenen om de armoede verder terug te dringen. „De economische krimp in de rijke landen en de staatsschuld nemen zo’n grote omvang aan dat het een tijd zal duren voordat de groei er terugkeert”, zegt Tiziana Bonapace, een econoom van de Economische en Sociale Commissie voor Azië en de Stille Oceaan (ESCAP), een VN-instelling. „We maken ons dus zorgen dat de armoede minder snel zal gaan dalen.”

De VN schatten in mei dat de wereldhandel dit jaar met 11 procent zal afnemen, de grootste teruggang sinds de jaren dertig. Volgens het rapport zal de afgenomen groei in Azië 56 tot 80 miljoen mensen meer in armoede houden of er weer induwen in vergelijking met een situatie waarbij de Aziatische groeitrend van de voorbije jaren behouden was gebleven.

De huidige crisis komt veel harder aan voor de landen in de regio dan de financiële crisis die grote delen van Azië in 1997 doormaakten. Landen als Thailand zagen hun groeicijfer toen terugvallen van meer dan 10 procent tot minder dan nul, maar veerden snel weer op.

„De crisis van ’97 had een V-vorm: het ging dramatisch bergaf, maar het herstel liet niet lang op zich wachten”, zegt Bonapace. „De exportlanden in de regio konden zich uit de crisis exporteren omdat de rijke landen niet getroffen waren. Maar dat is nu anders. Een mogelijkheid om via de uitvoer uit de crisis te raken, is er niet.”

Ook de Aziatische Ontwikkelingsbank ziet het somber in. „De groei in de regio zal onder zware druk blijven staan”, oordeelt Jong Wha Lee, de hoofdeconoom van de bank. „En die tragere groei maakt vooruitgang op het vlak van de Millenniumdoelen voor Azië moeilijk.” De Millenniumdoelstellingen zijn acht fundamentele ontwikkelingsdoelstellingen die in 2001 door de internationale gemeenschap werden opgesteld. De halvering van de absolute armoede tegen 2015 is er een van.