Allah straft degenen die niet volgens zijn geboden leven, stellen zij. De Verenigde Staten voeren een anti-islamitische politiek en bovendien nam voor het eerst een Israëlische astronaut deel aan een ruimtevlucht. Daarmee staat het voor veel moslims vast dat de ramp een straf van Allah moet zijn.

Voor Marwa Abdel Wahab bijvoorbeeld, een 29-jarige kantoorbediende in Zamalek, een welgestelde wijk in Caïro waar veel buitenlanders wonen. „Het is zeker een straf voor Amerika, vanwege de voorbereidingen voor een oorlog tegen Irak”, zegt hij. „Maar”, voegt hij eraan toe, „het ongeluk maakt me niet blij. Ik heb sympathie voor de slachtoffers. Het waren tenslotte gewone mensen die hun werk deden. Er had ook een Egyptenaar bij kunnen zijn.”

Abdel Wahabs mening is wijdverbreid. De stemming onder moslims is vergelijkbaar met die kort na de aanslagen op New York en Washington, op 11 september 2001. Ook toen geloofden moslims -en christenen- dat die zonder de toelating van God niet mogelijk waren geweest. Ook toen constateerden veel moslims dat er sprake moest zijn van een straf van Allah.

Veel Arabische moslim- en christelijke leiders geloven dat moslims en christenen in dezelfde God geloven. Tegelijk zijn zij ervan overtuigd dat hun godsbeeld heel verschillend is. Beiden geloven dat niets op aarde gebeurt zonder Gods wil. Maar waar moslims calamiteiten als die in de VS uitleggen als straf van Allah vanwege anti-islamitische politiek, doen christenen dat niet.

Bassam Sakkijha schreef in het Jordaanse dagblad al-Doestoer een wrang commentaar op het vergaan van de Columbia: „We geloven dat de Amerikanen dit ongeluk weer aan het terrorisme zullen toeschrijven, vooral omdat een van de astronauten van Indische afkomst was. We zijn bang dat de Amerikanen zullen beweren dat zij moslim was, dat ze op Allah vertrouwde en zo de Columbia vernietigde.”

Sakkijha’s opmerking is een niet zo subtiele verwijzing naar het verongelukken van een vlucht van Egypt Air in oktober 1999. Amerikanen verweten de Egyptische copiloot toen het vliegtuig te hebben neergehaald. De man had, voordat het vliegtuig neerstortte, verschillende malen „Ik vertrouw op God” geroepen. Veel Amerikanen zien dat als een bewijs dat de copiloot verantwoordelijk was voor het ongeluk. De Arabische wereld is daar helemaal niet zo van overtuigd: in haar ogen is deze uitspraak heel gewoon voor iemand die de dood op zich ziet afkomen.

De reactie op de ramp met de Columbia laat opnieuw zien dat het vertrouwen in de politiek van de Verenigde Staten in de Arabische wereld diep is gedaald. Arabische moslims en christenen zullen dat verschillend verwoorden. Bij beiden zit het wantrouwen echter heel diep.