Ontvang vreemdeling onvoorwaardelijk
De oplossing die prof. dr. W. J. op ’t Hof aandraagt voor de immigratieproblematiek (RD van vrijdag), is beslist niet Bijbels, stelt Henk van den Brink. Als we kijken naar de grote lijnen in de Bijbel ontstaat een heel ander beeld van vreemdelingen.
Ds. Op ’t Hof zoekt een „oriëntatiepunt” in de Bijbel voor de immigratieproblematiek. Volgens het vierde gebod mag de „vreemdeling in de poort” net als de Israëlieten op de sabbat geen werk doen. De wet van God geldt dus net zo goed voor de vreemdeling. Alleen vreemdelingen die zich houden aan de wet van God, zouden dus welkom moeten zijn in Nederland, aldus de Urker predikant.Ds. Op ’t Hof maakt zijn zoekgebied met alleen het vierde gebod wel heel erg klein. Als we ook oog hebben voor de grote lijnen in de Schrift –en dus het Nieuwe Testament niet buiten beschouwing laten– ontstaat er een ander beeld.
In het Oude Testament is de vreemdeling niet alleen een bedreiging. De vreemdeling behoort samen met de wees en de weduwe tot een bij uitstek kwetsbare groep. God Zelf heeft de vreemdeling lief (Deut. 18:10)!
De vreemdeling herinnert het volk van God aan het eigen verleden. Ook Israël is een vreemdeling in een vreemd land geweest. Dit alleen al is voldoende reden om de vreemdeling welwillend tegemoet te treden (Ex. 22:21).
Jezus schaamt Zich niet uit een asielzoeker, Ruth de Moabitische, geboren te worden (Matth. 1). Later vereenzelvigt Jezus Zich geheel met de vreemdeling, wanneer Hij zegt: „Ik was een vreemdeling en gij hebt Mij geherbergd” (Matth. 25: 35-44).
Volledige integratie
Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament is gastvrijheid een belangrijke plicht (Rom.12:13; Hebr. 13:2; Joh. 1:5). Het Griekse woord voor gastvrijheid in het Nieuwe Testament betekent zelfs letterlijk: ”liefde tot de vreemdeling”.
Een christen is een vreemdeling op aarde (Hebr. 11:9,13). Ongetwijfeld houdt dit in dat hij zich meer dan wie ook verbonden weet met vluchtelingen.
Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament staan talloze beloften voor de volkeren. Paulus is er zeker van: de zaligheid van God is tot de heidenen gezonden, „en die zullen horen” (Hand. 28:28). Zo mogen wij de vreemdeling óók bezien: als mensen voor wie God een belofte heeft.
Ten slotte: in Christus valt de kloof tussen de verschillende volken helemaal weg. De Bijbel bevat een belofte voor volledige en eeuwige integratie voor allen die de Heere Jezus liefhebben.
Tijdens de Haamstedeconferentie deze week hield prof. dr. Baars een lezing waarin de Bijbels gefundeerde houding van Calvijn ten opzichte van de vluchteling aan de orde kwam. Calvijn zag hulp aan vreemdelingen als iets waarin een christen Gods genadige karakter weerspiegelt. God geeft immers ook zonder er iets voor terug te verlangen. Geen voorwaardelijke, maar onvoorwaardelijke liefde! En wie zal durven beweren dat wij Gods genadig karakter niet behoeven te weerspiegelen wanneer het mensen betreft die zich (nog) niet aan Gods wet houden.
Het lijkt er op dat prof. Op ’t Hof nog weinig in aanraking is gekomen met vluchtelingen en weinig op de hoogte is van de procedures rondom asielzoekers. Dit geldt wellicht voor veel lezers van deze krant. Daarom nog wat aanvullende informatie.
Gesloten landen
Verspreid over Nederland zijn er meer dan 55 asielzoekerscentra (azc’s). Vluchtelingen hunkeren naar contact en zijn erg eenzaam. Bezoek wordt zeer op prijs gesteld. En (wederzijdse) vooroordelen verdwijnen al snel als sneeuw voor de zon.
De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) handelt volgens strikte richtlijnen. De meeste asielzoekers worden weer teruggestuurd. Wie één keer heeft gezien hoe diep-ingrijpend dit kan zijn voor een asielzoeker die soms jaren in onzekerheid op het azc verbleef, wordt voorzichtiger in zijn uitspraken.
Als je ziet hoeveel asielzoekers door alles wat zij hebben meegemaakt ernstig getraumatiseerd zijn, is de angst dat er hier en daar wellicht vluchtelingen met economische motieven door de smalle mazen van het IND-net glippen ronduit misplaatst.
Niet alle asielzoekers zijn moslim. Er bevinden zich tal van christenen onder hen. Overigens hebben die veelal die een andere visie op de rustdag dan prof. Op ’t Hof. Zijn deze dan ook niet welkom?
Veel asielzoekers komen uit landen die volstrekt gesloten zijn voor het Evangelie. Wat een ongelofelijke mogelijkheden om tot nu toe onbereikte volken (bijvoorbeeld Somaliërs) in aanraking te brengen met de boodschap van redding.
Ten slotte een handreiking aan ds. Op ’t Hof. Vlak bij Urk, in Luttelgeest, is er een azc. Ook vanuit Urk verrichten christenen hier bezoekwerk. Ga eens met een van hen mee. En anders is een medewerker van Gave er graag toe bereid u op het azc te introduceren. Bovendien willen wij graag een avond verzorgen voor uw catechisanten en ook hen in contact met vluchtelingen brengen. Ik ben ervan overtuigd dat dit voor beide partijen tot grote zegen kan zijn.
De auteur is directeur van Stichting Gave.
