Beleggen kan, juist in deze tijden, lucratief zijn. Economen en analisten kijken uiteenlopend tegen de ontwikkelingen in de economie en de financiële markten aan. Men is het erover eens dat de kredietcrisis grotendeels voorbij is en het economisch herstel aanstaande. Maar over de vooruitzichten voor de iets langere termijn zijn de meningen sterk verdeeld.Optimisten verwachten dat het economisch herstel doorzet, de bedrijfswinsten zullen herstellen en bijgevolg de aandelenkoersen verder terrein kunnen winnen. Argumenten hiervoor zijn onder meer dat diepe recessies vaak worden gevolgd door periodes van relatief hoge economische groei en dat de aandelenkoersen sterker zijn gedaald dan de terugval in de bedrijfsresultaten rechtvaardigt.

Pessimisten wijzen op de moeizame kredietverlening aan het bedrijfsleven door banken, de fragiele overheidsfinanciën en de zwakke financiële positie van veel gezinshuishoudens, met name in de Verenigde Staten. Gevreesd wordt voor een hernieuwde terugval van de economie zodra de stimulansen vanuit de overheden en centrale banken zijn uitgewerkt.

Deze verdeeldheid biedt kansen, want sterke marktbewegingen liggen in het verschiet als de ene groep gelijk krijgt en de andere zijn mening moet herzien. Was het toekomstbeeld zekerder geweest en zouden marktpartijen meer op één lijn zitten, dan waren de vooruitzichten al verdisconteerd in de koersen en prijzen van beleggingsinstrumenten. Grote koersbewegingen zijn dan minder waarschijnlijk.

Tegelijkertijd betekent de onzekere toekomst dat de risico’s groot zijn. Men kan de verkeerde keuze maken door een onjuiste inschatting van de vooruitzichten en ook is er, zoals altijd, de kans dat men een goede analyse maakt van de beschikbare gegevens, maar dat onvoorspelbare ontwikkelingen alsnog roet in het eten gooien.

Op dit moment is een zwak, maar wel voortgaand herstel van de wereldeconomie waarschijnlijk het meest reële scenario. De winsttaxaties van analisten voor de komende anderhalf jaar lopen op, maar zijn realistisch. Doordat de voorraden sterk zijn afgenomen en de productiviteit is gestegen, kan –in ieder geval op de korte termijn– een behoorlijke winstgroei worden gerealiseerd. Gelet op de huidige marktwaarderingen is er dan nog ruimte voor verdere koersstijgingen op de aandelenmarkten. Maar, zoals aangegeven, de risico’s rond dit gematigd positieve scenario zijn groot.

Tegen deze achtergrond is het goed om te kijken naar alternatieven voor aandelenbeleggingen. Staatsobligaties zijn nog altijd duur en kunnen bij een positief scenario een tegenvallend rendement laten zien. Een sterke economie kan immers leiden tot hogere inflatie, traditioneel de grootste vijand van obligatiebeleggers. Daarnaast is de grote kapitaalbehoefte van overheden een onzekere factor. Als de begrotingstekorten te langzaam worden teruggedrongen, is er een grote kans dat de rentetarieven op de kapitaalmarkt oplopen, met een negatief effect op de obligatiekoersen. Grondstoffen- en onroerendgoedbeleggingen zijn net als aandelen gevoelig voor een tegenvallende eco­nomische groei en worden waarschijnlijk sterk getroffen als de pessimisten gelijk krijgen.

Een goed alternatief bieden in onze ogen bedrijfsobligaties. Deze hebben, net als aandelen, het laatste halfjaar door de verbeterde economische vooruitzichten flinke koersstijgingen laten zien. In de risico-opslagen van bedrijfsleningen zitten echter nog altijd onrealistisch hoge faillissementspercentages ingeprijsd. Zo hoog, dat ook bij een tegenvallende economische ontwikkeling bedrijfsobligaties nog een mooi rendement kunnen laten zien.

Wel is het zaak om beleggingen in bedrijfsobligaties zo veel mogelijk te spreiden. Door faillissementen of verlaging van de ratings van de betreffende obligaties kunnen er flinke verliezen worden geleden op individuele leningen. Een beleggingsfonds is daarom de aangewezen vorm om in bedrijfsobligaties te beleggen.

De auteur is werkzaam als beleggingsstrateeg bij Theodoor Gilissen Bankiers. Zijn bijdrage is geen aanbeveling of advies om effecten te kopen of te verkopen.