De particulieren blijven wel in het bezit van hun olielampjes, munten, potscherven en dergelijke.Israël is rijk aan archeologische voorwerpen. Deze zijn belangrijk voor de vergaring van historische kennis, onder meer over de tijd van de Bijbel. In de loop van de jaren hebben vele particulieren oudheden gevonden bij bouwwerkzaamheden of bij het bewerken van akkers.

Amir Ganor, hoofd van de registratiecampagne, zegt dat Israëliërs en toeristen voorwerpen mogen kopen bij 65 door de overheid erkende winkeliers. Het gaat daarbij om antiquiteiten die veelvuldig in de bodem voorkomen.

Toeristen moeten een vergunning halen bij de oudheidkundige dienst om ze mee te mogen nemen naar het buitenland.

Een wet uit 2002 bepaalt dat een ”antiquiteitenverzamelaar” iemand is die vijftien of meer antiquiteiten bezit maar er niet in handelt. De schatting van de dienst is dat ten minste 100.000 Israëliërs antiquiteiten in de kast hebben liggen. Tot nu toe zijn er slechts een paar honderd personen erkend als verzamelaar. Particulieren die de oudheden laten registeren, krijgen in ruil daarvoor een vergunning die hun het recht geeft ze te bezitten. Bij verkoop dient de oudheidkundige dienst te worden ingelicht.

De oudheden zijn volgens Ganor van groot nationaal, cultureel en historisch belang. Hij verwacht dat de campagne zal resulteren in een golf van belangrijke archeologische ontdekkingen „die nu nog achter gesloten deuren verborgen liggen.” De gegevens van de privébezitters zullen in een databank worden opgeslagen.

De registratie vindt plaats in twee fasen. Tijdens de eerste fase, die duurt tot het einde van dit jaar, hoopt de dienst de gegevens te ontvangen van de verzamelaars. Tijdens de tweede fase krijgt de bezitter een verzoek om zijn voorwerp te catalogiseren.