Zodra de scheepvaartinspectie het schip zeewaardig verklaart kan het in principe naar India vertrekken. Maar het schip moet eerst gerepareerd worden. Pronk legde het schip in maart aan de ketting om te voorkomen dat het zonder milieugaranties in India gesloopt zou worden.

De ontmanteling daar gaat gepaard met veel milieuverontreiniging en gevaar voor de slopers. De milieuminister beschouwde de oude tanker als afval dat eerst van gevaarlijke stoffen ontdaan moest worden. Hierdoor is Nederland het eerste land dat sloopschepen als afval beschouwt waarvoor een Europese exportvergunning (EVOA) nodig is. Pronk maakte van de Sandrien een principekwestie.

Scheepseigenaar Upperton uit Mauritius, gespecialiseerd in schepen die een enkele reis naar de sloopstranden in India, Sri Lanka en Pakistan maken, was fel gekant tegen het ‘kettingbesluit’.

De Raad van State is het met Pronk eens dat het schip in dusdanig slechte staat verkeert dat het alleen met ingrijpende reparaties weer zeewaardig is te maken. Maar daarmee is het schip nog geen „gevaarlijk" afval waarvoor een exportvergunning nodig is.

Volgens het rechtscollege heeft Pronk niet duidelijk gemaakt om welk afval het gaat. Alleen het asbest in het schip valt als gevaarlijk afval te typeren. Om dat te verwijderen moet je de constructie van het schip slopen, waardoor je in feite het gehele vaartuig uit elkaar moet halen.

De uitspraak is gunstig voor de Nederlandse havens, die vreesden met tientallen extra kettingschepen geconfronteerd te worden. Bovendien zouden reders met oude schepen zich wel driemaal bedenken Nederlandse havens aan te doen als ze hier het risico lopen aan de ketting te worden gelegd.

Volgend jaar zal de Raad van State deze principekwestie in een bodemzaak definitief beslissen. Pronk kan daarbij alsnog volledig in het gelijk worden gesteld.