De verbouwing, die in 2007 een aanvang nam, betekende bijna het einde van de tentoonstelling. Bezoekersaantallen daalden, de economie werkte niet mee. Er gingen twee rapporten overheen voordat het bestuur een besluit nam over de toekomst van het museum, dat is gevestigd in de abdij van de zusters birgittinessen.Het noodlijdende museum hoeft niet te sluiten of te verhuizen, vond het bestuur. Het stemde daarmee in met het laatste rapport, waarin Noord-Brabant met zijn eigen monastieke traditie wordt aangemerkt als de ideale locatie.

Conservator-directeur Leon van Liebergen is blij dat het museum „en suite” blijft, onderdeel van het klooster. „Zo’n collectie laten zien in een levende abdij is hét voorbeeld van hoe je samen een probleem oplost.” Het klooster is namelijk veel te groot voor de zusters, die op twee handen te tellen zijn.

Het „probleem van de exploitatie” wordt er echter niet minder door, merkt Van Liebergen nuchter op. De uitbreiding van het museum ligt stil en verschillende partijen, onder wie de gemeente Uden, de provincie Noord-Brabant en het bedrijfsleven, bezinnen zich op financiering en strategie, zoals bijvoorbeeld samenwerking met het Noordbrabants Museum in ’s-Hertogenbosch.

Voor het museum is het zaak om met wisselende exposities „meer vlees op de botten te krijgen.” Van 20 juni tot 13 september is daarom de fototentoonstelling ”Vrouwen in habijt” te zien, een fotoserie die begin jaren zestig is gemaakt in het klooster van de clarissen in Megen.

Van Liebergen noemt het museum in combinatie met de omgeving „uniek” in Nederland. „Een groot deel van de collectie is direct verbonden met de locatie en het achterland. Amsterdam heeft zijn grachten, de Achterhoek zijn kastelen en Oost-Brabant zijn kloosters. Er staan er twaalf binnen een straal van 15 kilometer.”